YOK YERE VARDIK
Velhasıl !
Neresinden tutsak, eskimiş bir şarkı gibi elimizde kaldı aşk.
Bozuk bir plakta, tozlu nağmeler gibi.
Israrla onarıp yeniden dinlemek istedik o şarkıyı ve her defasında tam nağmelerin ahengine ulaşacakken kesili veriyordu yüreğe hoş gelen o tını...
Bizim hikayemiz yıllar boyu böyle sürüp gitti. Ne ben senin beni bırakıp gideceğine inandım ne de sen benim seni sevebileceğime..
Böyleydi işte!
Buzda ısınmak gibi bir şeydi,
Güneşte serinlemek...
Bi yanımız umutlara açan pencereden ayı ve yıldızları izlemekle kocarken
Diğer yanımız karanlığın bağrında kendimizi kandırarak arsızca;yalandan ,kurmaca bir hayatı,mutluluğu yaşamakla geçti.
Biz bu kadardık işte. Aşka uzanan ellerimizi ayrılıkla kirlettik, bedenimizi çürümüş gecelerde. ve yüreğimizi karanlık dantel pişmanlıklarla...
Buzda ısınmaya, güneşte serinlemeye,
bozuk bir plaktan şarkımızı dinlemeye çalıştık
Bak şimdi seneler haykırıyor yanı başımızda
Sende duyuyormusun
duyuralım artık boş ümitlerimize
"biz kaybettik"
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.