Beklediğine sarılmak İçin
Bir umuttur özlem.
Zamanı durdurmak,
Akreple yelkovana rest çekmektir özlem.
Uzak yürekleri bir birine tutturmak
Sıkı sıkı sarılmak, kopmadan kalbe yapışmak,
Sevdiğini elini tutmaya çalışmaktır özlem.
Özlem yürekten üşümüş dudakların çarpışması,
Duyguların yürekten bağlaması,
Onu yüreğine hapsetmendir özlem.

Özlem hiç kopmaksızın
Onun yanında olmayı arzulamandır.
Tükenmeyen ayaz gecelerde
Onun gelmeyeceğini bilerek
Beklemektir sabahı gün doğana kadar.

Özlemişsen eğer ve
Özlem koca bir dağ gibi oturmuşsa yaralı yüreğine;
Kır esaret zincirlerini,
Yüreğini avuçla koş sevdiğinin yanına.
Gitmeye hazırmısın ?
Neredeyse koptu kopacak fırtına,
Yarın çok geç olabilir.
Gideceksen eğer Çiçek goncadan,
Yaprak dalından düşmeden git.
Özlemişsen
Özlem sıradağlar gibi çökmüşse yüreğine
Şimdi tam zamanı.!

Hani kendini yalnız hissettiğin olur ya ?
Hani Özlem duyarsın bir merhaba ya !
Hani bazen kaybolursun yaşam yolunda,
Tüm Işıklar sönerde
Şehrin karanlığa büründüğü olur ya?
Hani gün doğumunu beklersin ve
Güneşin Işıklarının seni Isıtmasını özlersin ya ?
Hani o İki dudak arasından çıkan,
Sadece sevenlerin bildiği
"Seni seviyorum" demesi vardır ya ?

Hani bir gülüşün İnsanı
Aşk sarhoşu ettiği olur ya ?
Hani bir dokunmanın
Tüm tenini yaktıgını hissedersin ya ?
İşte bende onu öyle Özlüyorum.

İçimde dünyanın onsuz şehrinde
Onsuz güne başlamanın ve
Bitirmenin uçurum yalnızlığı Var.
Ulaşamıyorum ona elim yetiyor !
Yüreğimde katran karası sevdanın yaktığı kor İle
Bir mecal kalmış umut kırıntıları İle
Ona sesleniyorum.
Sevdan yüreğime.
Hasretin canıma.
Vuslatın ömrüme bedel olsa da
Sen benim sabrımın sonu,
Kalbimin yolusun.