Gerçekten akıllı fareymiş.
Ben de çok çektim farelerden.
Önce evim alt kattı ve mutfak penceremin odun koyduğumuz yere bakan penceresi vardı. Oradan fare girmiş, giysileri yemenileri falan yedi.
Yıllar sonra evim dördüncü kat oldu. Yine fare girmiş, lağım faresi kocaman. Odamda otururken kapıdan girip karşı kanepenin altına girdi. Bundan fare zehiriyle kurtuldum. Zehir hâlâ kitaplığın üstünde duruyor. :)

keşke dükkana bir kedi koysaydınız:)

Pabuç kadar farenin bile çıkamayacağı derinlikte bir kova alınır... Fare yakalandıktan sonra ona dokunmadan almak için kovaya bir poşet yerleştirilir... Kovanın ağzına tırmanması için mukavvadan bir merdiven (platform) monte edilir... Merdivenin ucuna yaylı (fare bastığında ağırlıktan kovanın içine doğru bükülecek) bir platform uzatılır (Kovanın yarıçapı gibi)...
Platformun karşısına da bir tele bağlanmış peynir yerleştirilir...
(Fare kovaya düştükten sonra canlılığını kaybetsin diye kovanın içine zehirli takviyeler konabilir...)
Yazınızı okurken çok güldüm...
Allah işinizi rast getirsin, kazancınızı artırsın...
Selamlarımla...

Evde benden başka birisi var gibi geliyordu,hissediyordum.Bazen tıkırtılar oluyordu, umursamıyordum.Birgün gece tıkırtı olunca ışığı yakınca yanlız olmadığımı anladım.
Hemen ertesi gün Ali bakkaldanbir fare kapanı aldım.Peyniri koyup yayı gerdim.Yatalı bir saat oldu olmadı sesle uyandım benim küçük hırsız yakalanmıştı.
Işığı yaktım ilk defa göz göze geldik.Ondaki göz ifadesini unutamam.Ne var ağabey millet malı götürüyor, senin bir lokmana ortak olduysak bu reva mı bana diyotdu sanki.Hemen kalktım elime bir çubuk la onu dışarıya saldım ,can havliyle kaçtı.
Daha sonraki günlerimde akrabalarımıydı onun ailesimiydi ayırt edemediğim bir sürü arkadaşım oldu.
O zaman yazmıştım fare şiirimi,en sevdiğim oradaki hayatımı anlatan bir şiirdi benim için
FARE
Çık artık ortaya ebe sende,
Gündüz ben bekledim evi gece sıra sende.
Artık onlar vardı hayatımda,beni bekleyen .Rahatsız eden,yiyeceklerime ortak olan.
Tatil dönüşlerimi dört gözle beklerlerdi.Annemin oğlum yesin diye yaptığı börekleri, kurabiyeleri yanlız yediğimi sanırdı..
Uzun kış günlerinde uyandırırlardı.Işığı yakar kaçmazdı.Bakışırdık sonra başını suçlu gibi çevirir kusura bakma ağabey yarın okulun vardı değilmi dercesine sesizce kaybolurdu.
Dıştan bakınca bekar adamdım,ama bakmakla sorumlu olduğum,yükümlü olduğum bir ailem var.

Bilirim farelerin halini.
Tebrik ederim.

Ha ha haaaaaa!..
Bildiğin kahkaha attım abim. Ömrün var olsun.
Elbette üzüldüm böyle bir durumda olmana, ama sen anlatırken fare bile sevimli geldi.

Bence asla zehir kullanma, aksi halde dediğin gibi koku diye çok daha büyük bir dert edinirsiniz. Diğer taraftan ben Ankara'da kapana yakalanan fare görmedim, duymadım. Alo böcük diye bir hat var. İstersen orayı bir dene. Google'dan bulabilirsin sanıyorum.

Sıkıntı kötü ama yazı muhteşemdi. Gönlüne sağlık.
Sonsuz saygılarımla...

Suat Hocam!

Ben şiir ve yazıların puanla değerlendirilmesine prensipte karşıyım.
Etik bulmuyorum.
Düşüncem uygulamam bu olmasına rağmen sizin yazınıza tam puan
verdim.
Yazıyla on puan:))
Öyle güzel anlatmışsınız ki verdiğim puan bile az geldi.
Niçin mi?
Sizin fareyle savaşınız, bana iktidarın yolsuzluklarındaki yüzsüzlüğü,
arsızlığı ve ahlaksızlığı hatırlattı.
Farelerin suçu ne?
Bence son yaptığınız fareye ekmek vermek insani bir davranış.
Türk milleti memleketin içini yiyip kabuğunu bırakanları zehirliyor mu ki?
siz garipleri zehirleyeceksiniz. :)) Memleketi soyup soğana çevirenler, yaşarken
hayvanlar niçin ölsün?
Tebrik ederim üstat.
Selam ve muhabbetle.

😂😂😂😂
Memleketimin faresi bile kurnaz
Dikkat edin sizi yemesin😂😂

Ne kadaR HAKLISIN DİYECEĞİM YANLIŞ MI OLUR yani bir kader değildir bu en büyük sorun yanlış bir yurtta yaşamamız değil yanlış bir düzende yaşıyor olmamız kutluyorum bu güzel çalışmayı