Süveyla

• 7 Temmuz 2021 Çarşamba 15:18:09

“Süveyla” Hakkında – İlkay Coşkun

“Süveyla” Şair Mustafa Işık’ın Eylül 2019’da ikinci baskısını yapan şiir kitabı. İbrişim yayınlarından çıkmış. Yüz on iki sayfa hacmindeki eser kırk dokuz şiirden oluşuyor.

Kitap, isminden de anlaşılacağı gibi daha çok “süveyla” ismi üzerinden bir seslenme, konuşma, hasbıhal şeklinde yazılmış. Aşk nüveleri, toplumsal temalar, kültür, medeniyet olgusu ve daha çok da hayatın kendisi konu edinilmiş. Kitap da ilk dikkatimi çeken, şairin imgelerinin sağlam, içi dolu ve derinlikli olduğu ve ayrıca Şair Mustafa Işık’ın üretken bir şair olduğudur. Kadim kültürümüzün nişanelerini şiirlere aksettiğini görmekteyiz. Hz. Yusuf, Zekeriya, İbrahim, İsa, Davut ve başka Peygamber isimlerine şiirlerde rastlamakta mümkün. Kenan illeri, Mısır, Kudüs, Mekke, İstanbul, Kerbela, Tamara, Ararat, Ninova gibi yerlere de okuru götürüyor şair. Bir taraftan da şair, birçok şiirini tanıdığı bazı isimlere atfetmiş olduğu da dikkat çekmektedir.

Süveyla ile birlikte leyla, züleyha, zeliha, peri, çocuk imgeleri hep yan yanadır. Yaşanmışlıklar, dünya hâli bu imgeler üzerinden portrelenmektedir. Şairin gizli yaraları şiirlerle ifşa olup kendini ele veriyor adeta. Kitaptaki şiirler çoğunlukla aşk üzerinedir. Epik ve lirik hâli yan yana barındırıyor. Hayatın kendisi de böyle değil midir? Munislikte, efelenmekte hayatın gerçeklerindendir. Hem dış ses hem iç ses arasında ahenk, uyum hep aranır. Hayatın künhüne vakıf olmak, hayatı müstağnileştirmek, hayatı zenginleştirmek, hayatı doğal yaşamak ve kolaylaştırmak kısacası güzelleştirmek bu aşk üzerinedir. Bu aşk, letafeti, inceliği, güzelliği getirir. Hz. Mevlana’nın dediği gibi "taş, taşlığından geçmedikçe parmaklara yüzük olamaz. Yüzük olmayı dileyen taş, ezilmeyi, yontulmayı göze almalıdır" Böyle bir aşkla böyle bir işçilikle şiirler vücut bulur adeta.

Süveyla, seslenişinden, hasbıhalinden birkaç tanesini buraya taşımak istiyorum izninizle.

“Ayna kırığı yüzde kıvılcım/ yakar cümle asığın sinesini/ ben garip şairi, süveyla/ gamın çöllere gömer” (sayfa 70)

“Yeryüzü uzaktan bir başına, süveyla/ kılıcın kabzasında ne kervan kıvrılır/ ne deli ırmaklar ne ruhlar arındırır/ hayatın anlamı, akan iki damla yaştır” (sayfa 93)

Şiirlerden seçtiğim başka bazı bölümleri, imgeleri paylaşmak istiyorum izninizle.

“Bir gün ağlarsa dağ, bilin ki/ suskunluğa tanıklık vaktidir” (sayfa 19)

“Anladım ki sukutun/ göğe esvap karanlık/ cebimde uykular sabır kırığı/ avucumda en zarif gül nakşı” (sayfa 30)

“Biraz haykırırsan, sesin/ yarınlara umut kalır” (sayfa 45)

“Ellerini uzat bana, çocuk/ avuçlar binler anıya sunaktır/ öyle bir su’satarak ki yüreğimi/ Kerbela’da bin şehit sevabı aldır” (sayfa 46)

“Bilirim gölgesinden evvel/ büyümezler çocuklar/ narâ düşen çatlak dudaktan/ paslı hevestir kelimeler” (sayfa 48)

“Ey gül kokunla arşı tutuşturan!/ seni mumdan gemiciğinle/ ateş deryasına kimdi salan” (Sayfa 58/ Aylan bebeğe)

“Gönlüm ki bir kayanın dibinde/ ince tenhalığa kıvrılırdı” (sayfa 60)

“Kimin yarasıdır diken maktulü gül” (sayfa 80)

“Nereye yol alsan/ orasıdır gurbetim” (sayfa 91)

“Hangi dala asılsam acılar dile ağıttı” (sayfa 95)

Gerek beğendiğim gerekse de bir şeyler yazmayı düşündüğüm kitapları pürdikkat okurum. Hatta geri döner döner okurum. Kitabı içselleştirme adına birden fazla okuduğumda olur. Her okumam ayrı bir pencere aralar. Bu kadar güzel, anlamlı, uyumlu imge örgüsüyle karşılaşınca okumaya doyulmayan mısralar ve şiirler. Gerek şiirlerdeki ses gerekse de şiirlerde ki dinginlik uyum içerisinde. Hüznünde sevincinde fani olduğu dünyamızda, bir kabulleniş ve bir tevekkül hâlidir bu. Son sözü yine şaire bırakalım. Arka kapak “süveyla” şiiriyle yazımı noktalayayım. “En çok put kırığı hangimizin baltasında/ bilemezdik, süveyla/ her gün gözlerimize sürmeye kanayan gömlekler arardık/ / bir gün gidersen buralardan/ içime kuşların çığlığı batar, süveyla/ rüzgârdan nefeslik soluğumla/ kendimi ölü sayarım bu diyarda/ ey! zinêler, züleyhalar, Leylalar/ söyleyin, hanginiz layıksınız/ süveyla olmaya// süveyla/ kadim iklimlerin solgun lalesi/ deli yanıyla isyana çağıran çocuk”

İlkay Coşkun
06.07.2021