Gitme...Beni yok eyleme bu sevda masalının en güzel yerinde.Yokluğuna gark eyleme sonsuza daim sende kalıp sevdana kucak açmayı düşlerken bu aciz yüreği.
Gitme...Uzak diyarları kendine mesken bilip,karanlığın ortasında tek ışığım gözlerini kapama bana.Sensizliğe seni getirsin diye gamzelerinden yaktığım kandilleri söndürme can nefesinle.
Gitme...Baharın en can alıcı deminde yetim koyma,sevdamızı vasla erdirmek için canlarını feda eyleyen kelebekleri.Kozalarından çıktıkları güne lanet ettirme.
Gitme...Renkleri asla beyazdan geçmeyen hayallerimizi ayaklarının altında geçmiş yıllar gibi çiğneyip mahvetme bu sana adanmış yürekle.Düşlerimdeki sahnede başrolden geçip sevda masalımızın orta yerinde çekme perdeleri.
Gitme...Gökyüzünde senin yüreğine ve benim ebedi sevgime hürmeten yıldızları bize mesken tutan meleklerin gözyaşlarına kıyma.Bilinmez bir zamana değin sensizlikle ağlarken yalnız yüreğim,bana eşlik ettirme masum melekleri
Gitme...Senden gelecek diye razıyım ama içirme aramıza dağlar yuvalandı diye sevdansızlığın şarabını ,bu "sen" demeyi bile kutsal görev sayan dudaklara.
Gitme...Unutulmak denilen iğrenç tuzağın içine atma canımdaki,senin her bakışınla yeni bişeyler öğrenip büyüyen çocuğu,ellerini kollarını bağlayıp.
Gitme..."Yoksun yine..." şarkılarında boğma seninle özgürlüğe kanatlanan,seni deniz kendini sevdalı martı eyleyen bu gönlü.
Gitme...Beni mecbur eyleme sana yıldızları da şahit eyleyip verdiğim sözleri yerine getirip bu berbat hayatın bi’yerlerinden sıkıca tutunmaya,sen yanıbaşımda değilken bile.
Gitme...Gitme...Gitme...derken sana dalıp kapadığım -senli düşleri içime sindirmek için- gözlerimi açtım ve" Yoksun yoksun yine kördüğüm oldum yine KAHRETSİN" şarkılarında kaldı bu kalbim.
Dönmene dair bir kırıntısı bile olsa umudun,dönmene dair sevda meleklerine tutlmaya hasret sözler verilmiş olsa,dönmene dair uzak diyarlarda ümidin dünyaya getirdiği bir çocuk büyüse gün be gün,vuslata dair farklı yollardan çilenin her türlü halini çekerek ulaşmaya çalışmak bile olsa ÖMRÜMÜ YOLUNA KÜL EYLERDİM EY SEVDAM!...Asla takılmazdım yabancı bir çift göze.Ve asla içten gülmezdim çehrelerde beliren,sevda yaralarının yürekten yansıması gamzelere.Ve asla kimsenin kalbine sıcacık bir öpücük kondurmazdı sensizliğin acısının yıllanmış zehrini,yine senin uğruna ölünesi gül yüreğindendir diye içen,ismini her zikredişine ayrı bir haz alemine dalan gönlüm.Asla titremezdi sesim birilerini sevda alemine davet ettiğimi sanırken.Ellerim üşüyünce ısınmak için zor demlerde bana uzanan elleri tutmazdım buz gibi olmalarına rağmen.Ve sonrasında vicdan okyanusunda boğulmazdı,mengenelerle sıkışmazdı yalnız gönlüm.Asla sevgili asla!...
Lakin bir sözüm var sana karşı masum sevdaların bekçisi meleklerin de şahit tutulduğu,bir sözüm var içimdeki bizin Simeranyasının asla yalanlarla kirletilmediği en temiz mekanda:"Tutunacağım hayatın bi’yerlerinden."Öyleyse kalbimin bir köşesi sevdanı ağırlarken her daim,o bölümün kapısını sonsuza dek açılmamak üzere kapatırken tutunmalıyım hayatın bi’ yerlerinden.Öyleyse gözlerime mil çekilmeli ki;ben benden gelen sebeplerle tutmamış olmayayım sözlerimi.Öyleyse kalbimi söküp alsınlar ki;yabancı konukları ağırlamak gibi bir gaflete düşmesin bu kalbim ve yine de ben sana verdiğim bu sözün arkasında durayım.Sadakatin zirvesinde alayım senli solukları,içimi yakışlarına aldırmadan.Sen kaşlarını çatma ey sevdam!Öyle bakma seninle birlikte benliğimi cana taşımayı "öğrenen" gözlerimin taa içine.Sensiz yetimlik yurdunda bir başına vaslına ermeyi bekleyen yüreğime bir kök daha salma.Cennetim gözlerini üzreme dikip "Sözünü tut!"deme.Deniyorum sevdam...Yalnızca tüm huzur demlerini yaşadığım tek mekan olan yüzünde tebessümün gökkuşağına büründüğünü tekar görmek için son kez deneyeceğim,aslında sen yoksun diye her saniye uçurumların kenarında kendimi bulup, sonraları "Bir dem içinde O vardı.Hayatının yedivereniydi" gibi cümlelerle canımın en içindeki can gibi korumaya yeminler ettiğim bu hayatı kavramayı.
Bil ki bu son!Bu denemem de başarısızlığın kollarında derin bir uykuya dalarsa kaşlarını çatma olur mu?Kışın ortasında ben gibi acize bile baharı yaşatmayı başarabilen,en zor durumlarda tek mutluluğum olan tebessümün daim olacaksa ,meleklerin dahi kıskandığı cennet yüzünde;inan ben razıyım her türlü acının en yakınımı mesken tutmasına.Eğer gözlerin ışıl ışıl ,mutluluk hazinesinden dağıtacaksa birilerine,o birilerinin içinde olmayacağımı bile bile,o kıskançlığı yüreğime gömmeye razıyım.Sil hayatından ismimin, gözlerimin ,sevdamın geçtiği her kareyi.Sil ve mutlu ol.Mutlu ol ki ;ben de taşıyabileyim sen iyisin diye hüzünleri!..........