6
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
631
Okunma
Böylesine güzel bir dinleyicim olmamıştı daha önce.Saatlerdir anlatıyorum dinliyor
beni.Sıkılmıyor benden söylediklerimden. Hatta belki hoşuna bile gidiyor. Ne de olsa bir ses bir nefese herkes ihtiyaç duyuyor. Ve o kadar Anlayışlı ki Hiç cevap vermiyor öylece bakıyor yüzüme. Her Eve lazım mutlaka. Zaten de herkesin evinde vardır
Önce dört ayak üstüne düşmüş de sonra da ayakları kırılmış acı bir yüz ifadesiyle
Bakıyor bana beni anlıyormuş
gibi. Sonradan farkettim ki Anlamıyor beni .Anlamıyor ama!...Mühim değil.Bu benim alışkın olduğum bir durum.
Ben mutluyum yine de
Çünkü düşündürük oldu karşımda duran
boş sandalye.
Engin Can
Cevap Yaz
