Bir seçim bu, bir tercih. Bize,kendimize ait olan bir tercih. Bizden başka hiç kimsenin dahli olmayan, tamamen bize ait bir seçim. O bakımdan ya her şeyi mesele edeceksin yani dert edip kendi kendini sonu olmayan açmazlara sürükleyeceksin veya gününü gün edeceksin, tadında bir hayat yaşayacaksın.
...

Kendisine eziyet eden insanlar vardır. Eziyetten kasıt hoşnutsuzluk anlamında değil yalnız. Şöyle ki; bir kere kendisini hiç dikkate almıyor, gönlümce yaşayayım, dünyanın hakkını vereyim bir daha mı geleceğiz dünyaya demiyor. Her şeyi kafaya takıyor dert ediniyor, kendisini yiyor bitiriyor.
...

Memleketi mesele ediniyor. Geçmişi geleceği, insanı ve insanlığı, ülkeyi ve dünyayı mesele ediniyor, sanki kendisi kurtaracakmış gibi düşünüyor. Bu burda kendisini yer bitirirken ve düşündüklerine özgü hiç yol alamazken diğeri keyfekeder yaşıyor. Kendince, özgürce, hayattan tat ve zevk alarak, kendi tercihlerini kullanarak, başkalarını işin dışında tutarak bir yaşam sürüyor.
...

Birisi zoru diğeri kolayı seçiyor. Biri evrende zaman ve mekan sınırlaması olmaksızın yaşıyor, diğeri anlık ve günlük kendi muhitinde bulunduğu zaman dilimi içerisinde yaşıyor. Yani birisi hayatı kendisine zehir ediyor ama insan olmanın ağır yükünü çekiyor. Diğeri umurumda mı dünya dilediğim gibi yaşarım kime ne diyor.
...

Bir iki cümle de keyfekeder için. Keyf ve keder bağdaşmaz görülüyor. Keyf zevk unsurlarını barındıran sözcük. Kederse malüm zaten üzüntü, keder ve tasa anlamında. Sözcük kayfakederdir hattızatında. Bu keder niçin ve nasıl veya neden ve niçin bu keder anlamında. Her nedense farklı şekilde yerleşmiş dilimize. Bildiğimiz, alışık olduğumuz gibi kullanalım hiç sorun değil


Kemal SEYFİ
25.06.2021