KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
OKUMAK
Okuyorum.
Hayatı okuyorum.
Hayata dair öyküleri okuyorum.
Hayata mal olmuş, hayatla bütünleşmiş insanları okuyorum.
Köşede kıyıda kalmış ama fark edilmeyenleri okuyorum.
Bir ömür yalnızlığa meydan okuyan kedileri okuyorum.
Bir günlük ömrü olsa da hayata sımsıkı sarılmış kelebekleri okuyorum.
Kendimi okuyorum.
Bendeki seni okuyorum.
Aşkın tezahürü sevgiyi okuyorum.
Kara sevdaya düşmüş canları okuyorum.
Kavuşmak mümkün imgeyken hasrete esir sevenleri okuyorum.
Mem’i okuyorum Zin diye görünürken dünya gözüne.
Ferhat’ı dinliyorum gözleri Şirin için karaları çalarken.
Yusuf’un sabrını okuyorum, her belaya aşkla göğüs gererken.
Zamanı okuyorum.
Zaman akarken akıp gidenleri okuyorum.
Zamansızlığa vakit düşmüş sessiz çığlıkları okuyorum.
Dört duvara hapsolmuş yürekleri okuyorum, haklıyken haksızlık damgası yemiş olanları.
Daha çok yaşaması beklenirken ansızın aramızdan göçüp gidenleri okuyorum.
Okuyorum.
Hayatı, kendimi, seni, zamanı okuyorum vakit daha varken.
Daha okumak en güzel eylemken yazılanları canı gönülden okuyorum.
✓Meselci
YORUMLAR
Okumak.
Sonsuzluğun iz düşümü elbet duyguların açılımı...
Ah, bir de yazmak ve de ve içşelleşen ne çok şey.
Okumak yazmaya vesile ve yazmak okumaya:
Okumak ve okunan olmak ve işte d/okunmak ki yüreklerdeki şelale.
Bu bir kıstas.
Bu bir huzur.
Çoğalmak aslında tekilliğin sınırlarını aşıp.
Sonsuz selam ve saygımla dost kalem
