En garip duyguyu yaşıyorum senden ayrılırken. İçime geçirilmiş onca anı kancasının bir ucu bende bir ucu sende. Uzaklaştıkça esnemiyor ki bu zincir. İliklerime sızmış seni ayırıyor. Paramparça oluyorum yollar gittikçe. Kaderime yollar yazılmış sevdiğim. Yollar yılan oluyor geceleri, gündüzleri ise sıralanmış mezar tümseği gibi. Her viraj yüreğimde bir sızı bırakıyor dönerken. Anılar yüreğimin duvarlarına çarpıyor. Çatlıyorum, sen o çatlaklardan sızıp kayboluyorsun. Gökyüzü beni boğuyor, senin olmadığın atmosfer, senin olmayan gölgeler sarıyor beni. İçimden sökmek istiyorlar seni. Direniyorum, yaşatmak için bende kalan seni. Yol kenarındaki ağaçlar iklim değiştiriyor. İklimler beni değiştiriyor, acılar bedeni. Susuyorum, en çok da sana. Durup haykırmak istiyorum seni ıssız dağlara. Yüreğimde büyüyorsun. Haykıramadıkça seni boğuluyorum anılarda. İçimdeki binlerce anıdan bir kaçı süzülüyor yanağıma. Topraklar renk değiştiriyor hava baştan sona sensiz bir iklimi yaşıyor zaten. Sensizlik iklimi yüreğimi çöle, gözlerimi göle çeviriyor. Ah bazı geceler çölde Mecnun olup seni arıyorum. Bazı zamanlarda ise Ferhat ın deldiği dağlara takılıp kalıyorum. Şu dünyanın sırtında sensiz yuvarlanıyorum. Sonra uzanıp sırtımı dünyaya dayıyorum ve yıldızları sayıyorum. Her yıldız sana benziyor. Akşam yıldızı göz kırparken bana ben gözlerimi sana kapıyorum.