Çıkmaz: sonu kapalı sokak çıkışı olmayan yol.
Örneğin AŞAĞIDAKİ dizeler fikir verebilir

GERİYE DÖNÜŞÜ
OLMAYAN YOLLAR

Geriye dönüşümüz yoktur derken;
Aslında:Acık ça... Mert çe...
Çekinmeden hilesizce
Gerçeği söyluyorduk .. !!!

Ama;Tanıdık yüzlerin:
Bizi küçümseme leri
sebebi iyle :cıddıye
Almıyorlardı işte

Ciddiye almadıkları içinde :
Bizi duymuyor lardı.
Hep böyle gider sanıyorlardı içte.

Oysa Hep öyled gitmiyordu
Mevsim bitiyordu bitiyordu süre
Bu durumdan ne biz kazanmış tık
Nede onlar: Sonunda gitmiştik
Bir daha dönmemiştik

Onlarda gelecek diye bekleyip durdular
eskidiler zayolup gittiler
Halbuki her sey o kadar gercektıkı
Kapı nadır kapılardandı
Gönül en cömerdlerındendi ama.
Hastaya şifa olmuyordu.. işte

Fakat Muhabbette sahte
Halde özentı içinde olanlar;
Ne yapsak :..!!!? kıynetten...Anlamıyordu

Çaresiz Herkes layığına akıp gıdecektı
Hak ettiğini Bulacaktı muhakkak
Engeli yoktu Şifası yoktu körlüğün
Müzmin dert ti işte

Çareslz ; Elimizle hazırladığımız kaderi
Yaşamak zorunday dık...Öylede oldu
Kör kütük yaşamıştık Yaşadık sayılırsa..?!!

Çünkü herkesin kaderi
hak edişine asılı kılınmıştı..
Sabahlar gecti. Kasvetli uykularla
Huzun sardı yüreklerıi uyanışlarda

Ekmediği tarlada Ekin arayan çiftçi;
Gönülleri boz bıraktıgını Unutmuş
Hayıflanıp duruyordu işte

Ahmakça; Lanetlerle dolu
Beddualara sarılmıştık.
Hayatı lanetlıyor Kaderi
Suçlayarak sövüp duruyorduk

Marifet sanmıştık gerginliği
Bükmeyı dudakları sıkmayı dişleri.
Bin bir Sancıyla kırık Hayat larımız da :
Her şey buruktu işte


Dangalak nefsımızın;
Ahlakına bakacak yerde
Fazıletler yükleyıp hayalimiz de;
Kendımızi adam sanmıştık işte

KENDİNE merhametsiz Kula;
Şefkat neylesındi lütuf neylesındi
İlim neylesındi Hıkmet neylesındi ama

Öylesine kör kütük idik ki
Fark edemiyorduk .. !!!
Dönüşü olmayan yollar vardır
Umut eskir... Sevgi ekşir

Ruhu revan incir Sevda incir
Aşklar incirdi Bahar incirdi
Hoyrat huyların Elinde kalbler incir
Ağaç incir de dallar.ç;Meyveye durmazdı.

Baharında : koruklaşur umutlar
Kırılıp hayal agacımızın dalları
Çirkinleşirdi ama bir türlü
Görmüyorduk göremiyor duk işte

Ömür israftı Emek israftı
İnsan lsraftı Huylarıyla..
Hak edişimiz buydu
İnsanca denırse eger hayatımızdı

Ve bir gün küçük Bir Toprak
Yıgıntısı beliri vermişti bır den
Altında kalmış.. ; Toprağa yenilmişti biri
İrkilmiş tik aniden:ama yine :
Uyananamış lık içindeydik işte

O bile uyandıramamıştı bizi
Daldığımız enanıyet uykusundan
Çünkü çocuk kadar kişilik yoksa da
Eyfel kulesi kadar belki daha
Büyüktü egomuz enaniyetımiz
Gözlerimizi kapatmıştı kibri miz

Biz.. Yaşamı Kaybetmiştik; biz.
Kördüğüm yaşam bir türlü
Çıkmazından kurtulamıyor
Çözülemiyor du işte...
*
Ah sorma..!!! biz. buyduk işte

M.çoban