İstanbul'dan bir Anımız

• 5 Haziran 2021 Cumartesi 14:56:17

İstanbul’dan bir Anımız 1

Bir anı aklıma geldi bin dokuzyüz doksan yedi İzmir’den İzmir’de çalışınca kurban bayramını geçirmek için memlekete geldim .
Devamlı bir işim olmadığı için lokanta çay ocakları deri atölyelerinde zaman zaman çalışıyordum.
.
Kurban Bayramı’nda sonra kendi kendime dedim ki bu defa İstanbul’a gideyim İstanbul’da belki sogortalı bir iş bulsam artık temelli İstanbul’da bir hayat kurarım dedim.
Otobüs firmasında gidip İstanbul’a bileti kesip yol boyunca tatlı hayaller kurarak İstanbul’a vardım.
Daha önce İstanbul’a gitmişligim olmuş, ama iş için hiç gitrmediğim için, yüreğim fırlayacak gibi oluyordu heyecandan.

Evet İstanbul’dayım nereye gideceğim nerde yatacağım nasıl iş bulurum kafamı meşgul ederken, otogarda otobüs yazihanelerinde bir çalışana baba ya babana rahmet size birşey sorabilirmiyim dedim.
Ağzında sigarası vardı ne soracaksın bakayım sigaranın dumanı öfleyerek sor bakım dedi.

Abim ilk önce kendi bütçeme Uygun ucuz bir otel pansiyon arıyorum İşçiyim bide hangi semtlerden kendime göre iş bulabilirim dedim.

Bağ hele gardaş dedi EminÖnü küçük Pazar tarafında ucuz yatacak yerler çok birde yukarıya doğru tepe başı Tarlabaşı civarında.oralara git bulursun tamam babo dedim çok teşekkür ederim sağolun varolun .

Bayram Paşa Esenler İstanbul büyük Otogarında.metroya indim sonrasında aktarma yaparak belediye otobüsü derken Emin Önüne vardıktan saat 15:00 geçiyordu sonra yatacak yer için EminÖnü küçük pazardan tahta kurusu bol olan bir otele yerleştim.

Otele yerleştikten sonra civardaki esnaflardan iş aramaya başladım. Bir kaç taş ekmek yazan fırınlarda eleman yazıyordu, hep başkasına söz verdik o gelmese seni diyorlardı

Ve iş arayan bir arkadaş daha vardı onunla iş vesilesiyle tanışmıştık

En sonunda bir arkadaş başka bir iş yerinin adresini verdi oraya gidin orada kesin işe alırlar.

Evet Kastamonulu Durmuş adındaki arkadaşla söylenen adres gittiğimizde de iş bulamayınca
Cebimde ki para orada yani İzmir’e bile dönmek istesem bile bilet kesecek kadar yeterli değildi param.

Birlikte iş aradığımız arkadaşta çok zor durumdaydı hatta elinde avucunda ki parayı bir aylık otel ücretine vermişti.kuru ekmek alacak parası yoktur.

Servet kardeş dedi param Yok işte bulamadık dedi bir aylık otuz günlük otel paramı otele peşin verdim.

Perişanım otel sahibine onbeş günlük ödediğim otel paramı geri ver iş bulunca veririm zaten bu otelden senin otelinden ayrılmam burda hep kalırım abi iş bulamadım bütün paramı bir aylık ödedim onbeş günü ver zaten çalışınca sıkıntı olmaz dedim yok diyor, ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum dedi.

Hangi otelde kalıyorsun kardeşim , falan otelde kalıyorum . sahibi nereli biliyormusun.Evet abim sizin oralardan Malatyalı dedi gel gidelim kardeşim Malatyalılar yürekli insanlardır dedim.
Garibanları ezmezler dedim birlikte otele gittik Selamün Aleyküm aleyküm selam.

Abim bu arkadaş otelinizde kalıyor evet dedi işçi adamdır dedim evet dedi elindeki parasını yemiş cebinden beş kuruş parası kalmamış bir aylık otel paranızı vermiş onun yani onbeş geri günlük parasını iade etseniz verseniz garibandir dedim.

Yok vermiyorum sonra sen nerelisin memleketimi söyleyince tamam dedi hemşerimsin onunla gelmişsin normalde ödenen ücretler geri verilmez mademki hemşerimsin bir miktarini vereyim garibandir diyorsun. Evet abim dedim.

Garibanları bende severim dedi.Allah razı olsun Abi çok teşekkür ederim.dedim ve oradan ayrılınca Kastamonulu arkadaşım Servet abi elini öpeyim benimle gelmeseydin vermezdi paramı geri bu kadarını bile bir aylık vermiştim onbeş günlüğünün yarısını almıştık geri. Sağolsun var olsun Malatyalı Abimiz

Artık Kastamonulu arkadaştan ayrıldıktan sonra
Elimde kalan bir miktar paramla boya sandığı alabildim aldım . EminÖnü küçük Pazar bit pazarında
.
Hayatımda ayakkabı boyamamıştım ama Ekmek parasını helalinden kazanmak için ne iş olsa Namuslu Şerefli şekilde yapıyordum.

Hergun sandığı alıp EminÖnü meydanında hem insanların ayakkabılarını boyatıyorum hemde sokak sanatçılarının şarkılarıni büyük bir zevkle dinliyordum, meydanda.

ve ara arada geziyordum çevrede Gülhane parkı civarında insanların ayakkabılarını boyuyordum.

Hayatımda unutamayacagım bir anı yaşadım sokakta ayakkabı boyacılığı yaptığımda.
Bir gün bir beyefendinin beyaz olan çorapını yanlışlıkla siyaha boyamıştım.

Ne zaman aklıma gelse tutamıyorum kendimi gülüyorummmmm.
.
5.6.2021
Servet BARDAK