- 582 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Ulan Nefsim Sen Neden Her Şeye Maydanoz Oluyorsun?
Dünyada eksilirken canlar bir bir buna katkım oluyor muydu sessiz kalırken, bunun ıstırabı kaplarken ruhumu! Sokaklar gecenin alaca karanlığı olmadan şen iken, şimdi sessizliğin hıçkırıkları ile ağlarken çırpınırken buna sebep olanların, sebep olmayın diyerek karşı çıkamayışımın ıstırabı da kaplıyor, alev alev ruhum yanarken, evde oturmak zulüm gibi geliyor! Ne için birkaç kâğıt parçası, toprakta çıkan sarı maden için mi? Hani kim götürmüş, çıksın da götürdüğünü söylesin bunca zulmü yapan şereften yoksun olanlar çıksın da göstersin! Ben kendime bir şeyler anlatamazken, neyi nasıl anlatayım, kelime sözler kifayetsiz kalırken, düşen bombaların altında!
Ağlasam geceler boyu çare olmayacak bilirim, ağlamasam da fırtına az dinmeyecek!
Ümit varım rabbimde, sonsuzdur bilirim sabırla beklerim, beklerken neyi neden niçin beklerim! Yola düşmek varken neyi söylerim? Yola çıkmakta, hani irade adım atacak niyet çaba gayret? Kim diyor nefsim az daha seyret çıkar biri ortaya ,sen maydanoz olma! Ulan nefsim sen neden her şeye maydanoz oluyorsun? Açıkla bakayım? Santim santim canlar işkencelerle alınırken, bir milim adım at diyemeyen sen, neye göre kime göre bana söylüyorsun ey utanmaz!
Gerçi derler ki mutluluk ıstırapla satın alınır, öyle ise az daha mı beklemeli? Yoksa ıstırap içinde iken bir adım mı atılmalı? Çözemedim ikilemde kaldım! İştirak etmeyeceksem ıstıraba yetişmeyeceksem benimde sonum aynısı olmayacak mı?
Yoksa ıstırap başımızın üzerinden uçmasına engel olamıyoruz diye ona bir oda tahsis ederek buyur burası senin olsun demek zorunda değiliz, çare için yolunu aramadıktan sonra, mutluluğu nasıl bulacağız ki? Aramız da bizi her gün üzmesine izin vermek yerine içine gülümsetmenin tohumlarını ekerek ufak ufak mutluluğa yaklaşabiliriz vesselam. Selamlarımla.
Mehmet Aluç