İğnesiz Arı

• 25 Mayıs 2021 Salı 14:52:00

Tuhaf bir huzur verir, her gün kalbe varamamış ayrı bir söz.

Sanki ulaşsa, amaçsız bir yaşam olacak gibidir.

Satır araları sık sık makas değiştiren, yolunu kaybetmiş kara bir tren gibi gürültüyle doğup gürültüyle büyümüş ve susmuş bir öykünün aşka hasret adamının tasviri değil de nedir bu?

Sanki dokunduğunuzda harflere, canlanacaktır o dudak kıvrımları
-alta inik, dıştan mutsuz içten buna kararsız, yine de huzur veren o dinginliği ile ellerinde saklı kalbinin adresi, saatlerce bir belediye bankının üzerinde uzun uzadıya kız kulesine bakan-
o zat ı şahanenin.

Saçına düşen bir manolya yaprağının ağrısıyla amacına bir adım daha yaklaşmış olabilir.
Bununla birlikte amaçsız bir yaşamın ayak sesleri dimağında onbinlerce sevgi sözcüklerine gebedir artık.

Pardösüsünde ilik evine aşık düğmelerin zayıf ipleri, tüberkilozlu bir insan misali, gür bir ormanı özleyen o tek kalmış kestane ağacının şifalı deli balına duyduğu özlemle erimez de ne mi olur?

kurşuni dizeler patlak teker kadar değersiz
beleş aşklar kovada balıktır artık
martılar uçar
o hep izler
hayattan dış bir arı gibi
iğnesiz
bal yoksunu...bb