VAR-GİT ÇİÇEKLERİ
Ekim/2008
Dağlarım solmuş...
Bu yıl var-git çiçekleri benim için açmıştı, önce yüreğim koştu dağlarda...Sonra saçları simsiyah bir kız çocuğu, üzerinde siyah önlüğü... Bir gelin, üzerinde giyemediği gelinliği, mezar taşlarına ağladım, ihanetlere ağladım.Bir senle güldüm , bir de kardeşlerinle...
Seni gelinliğinle görmeden gitmesem diyordum ya...Arkana bile bakamazsın dediler...Sonra açıldı göğün mavisi, çok severim bilirsin maviyi ...
Yine çok ağlıyorsun, nicedir derdini de demiyorsun ya gülüm.Yandın mı , yanıldın mı Mİnik Serçem ? Bir mum yaktım baş ucuna , ömür dediğin geçiyor mum yanıp sönünceye kadar...
Mayıs/2021
Giderken çıkardığı karanlığa
Bir mum bırakıp gitmişti
Ben o mumun
Can havliyle yanan ışığından öğrendim
Mutluluğa yürümek gerektiğini
Sen ağustos sıcağında ,
Bir ağacın gölgesinde
Kısacık bir molasın Dünya
Ben bu molanın 38. Yılında
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.