AŞK BAZEN ÖLDÜRÜR

• 14 Mayıs 2021 Cuma 13:22:03

AŞK Bazen Öldürür

Yıllar önce yaşanmış bir Aşk hikayesi bu yazımın konusu.

Her ailede farklı evlilik hikayeleri yaşanır. Kimi mutlu biter kimi hüzünlü. Kimi ayrılıklarla, kimi ölümlerle. Kimi ömür boyu sürer ,kimi başlamadan biter.
Kimse doğarken ailesini ve kaderini seçemiyor. Ne çıkarsa bahtına.
Bu hikayedeki çocuk mutlu bir ailede doğmuş. Erkek çocuk sevinci anne babayı daha da bağlamış. Ondan önce bir de kız çocukları dünyaya gelmiş ama babanın özlemi erkek çocuk olduğundan daha çok sevinmiş. Ama kader dedim ya baba çok erken göç etmiş bu dünyadan.
Bu iki çocukla, hayatla savaşmaya başlamış kadın. Ayakta kalabilmek için, çocuklarını okutup meslek sahibi yapabilmek için çok çabalamış . Hayata yenilmemiş, pes etmemiş. Kızı Öğretmen olmuş. Oğlu da Mühendis. İkisi de güzel bir iş bulmuşlar. Artık ekonomik dar boğazlar bitmiş. Amaçları sadece annelerini rahat ettirmek, mutlu etmekmiş. Bu arada kız kardeş evlenmiş. Malum eskiden evlilikler erken yaşta olurdu. Erkek çocuk annesine çok düşkün, evlenip de onu yalnız bırakmayı göze alamamış. Önce anam. Anamla yaşamayı bilemeyen, anamı sevmeyen beni de sevmesin dermiş.
Zaman içinde aile büyükleri ve annesinin ısrarları ile, hiçbir yakınlık duymadığı, kardeş gözü ile gördüğü, Teyze Kızı ile evlenme senaryosu gündeme gelmiş. Annesinin gönlünü kıramamış ve evlenmişler. Ama beklenen sonuç. Sevgi olmayınca mutluluk da olmuyor. Anlaşamamışlar ve bir süre sonra ayrılmaya karar vermişler. Buradan sonra başlıyor hüzünlü aşk hikayesi.
Boşanmayı kolaylaştırmak için, Annesini de yanına alıp, Adana’dan çok uzakta bir sahil kasabasına gitmiş kahramanımız delikanlı. Boşanma davası devam etmiş bu arada. Genelde erkekler kadını bırakmaz diye biliriz ama, kadınlarda bazen erkek kadar kolay kabul etmiyor ayrılığı ve inatla devam ettirmek istiyor. Bu inat, kadının kendine olan güvensizlikten veya sevgisizlikten oluyor. Kanun gereği bir yıl ayrı oturunca kadın istemese de boşanma oluyormuş o yıllarda. Üstelik arada kilometrelerce mesafe var.. Yolun sonu göründükçe mutlu olmaya başlamış delikanlı, nihayet kendi gönlümün sevdiğini bulur alırım diye.
Aslında yıllar önce bir kız arkadaşı olmuş Adana’da ama kısa sürede ayrılmışlar.

Niyet olunca , dilekler gerçek olur ya, yörenin en güzel kızına sevdalanmış bu yeni yerleştiği kasabada delikanlı. Annesine de açmış konuyu anne de uygun bulmuş. Kız kardeşi yaz tatili için onları görmeye gelmiş küçük oğlu ile bu aşamada.. Yeğen de çok akıllı sevecen bir çocuk. Babaanne ve dayı çok seviyorlar onu , bizde kalsın biraz bize can yoldaşı olsun bize diye yanlarında kalmaya ikna ediyorlar kız kardeşini.
Bu arada sevdalandığı kızı kardeşine de tanıtıyor delikanlı.. Annesi, kardeşi ve küçük yeğen, kızın ailesi ile tanışmaya gidiyorlar. İki aile yakınlaşıyor. Kız babası da damat adayını pek seviyor. Zaman zaman birlikte geziyor konuşuyorlar. Tez zamanda mahkeme sonucu gelir de bu dostluk aile bağı ile dünürlüğe dönüşür diye umutla bekliyorlar.

Bu arada beklenmedik bir kötü sürpriz oluyor. Boşanmayı istemeyen , öğretmen Eş, tayin yaptırıp bu kasabaya çıkıp gelmiş.. Delikanlının annesinin yani teyzesinin karşısına çıkmış. Eve girmiş oturmuş. Mahkemede de biz mutuyuz, barıştık beraber oturuyoruz demiş. Böylece mutlu hayaller bir anda kararmış. Dünya başına yıkılmış delikanlının. Çareler aramaya başlamış. Güzel kızla konuşmuş, gel Adana’ya kaçıp gidelim, orda evlendik deriz. Bizim teyze kızı da mecbur kalır kabullenir boşanmayı.
Ama ne mümkün. İkna edememiş.. Çevrede tanınmış bir aile kızı. Babamın ve ailenin yüzünü yere baktıramam demiş. Bu arada olay çevrede duyulmuş.. Aile tedirgin olmuş.. Delikanlıyı kenara çekip biraz sert bir dille konuşmuşlar kızın yakınları. Derhal işten çıkıp buraları terk edeceksin….
Çaresiz çıkıp baba toprağı Adana’ya gitmiş delikanlı. Ama yürek yarası deva bulmamış. Adana’da bir şirkette işe başlamış ve inşaatın şantiyesinde kendine yer yapmış. Artık eve hiç gitmiyor ve kendine hiç uygun olmayan bir kadınla beraber yaşıyormuş o barakada. Bu çevrede duyulunca teyze kızı boşanmaya boyun eğmiş. Boşanmışlar. Zaten o güzel kızdan ayrılmasını sağlamış ya, amacına ulaşmış.
Boşanınca biraz umutlanmış delikanlı, tekrar şansımı deneyeyim demiş. Koşup gelmiş, kaybettiği sevdalısını aramaya, yakın akrabalarından birini bulmuş, bilgi almak istemiş. Olumlu bir haber alır da , yeniden umutlar yeşerir diye. Ama olmamış. Kader ona hep yüz çevirmiş.. Yine hüsran. Bir süre önce , sevdalısının evlendiğini öğrenmiş. Hayalleri yıkılmış , üzgün,geri dönmüş.. Kendini avutmak, yakın çevresinden uzak olmak için, Egede başka bir kasabaya gidip yerleşmiş.. Özel bir şirkette çalışırken bir evlilik yapmış. Belki yarasına derman olur diye bir de evlat sahibi olmuş.. Ama ne mümkün. Kadın da olayı duyup anlamış ve kısa sürede boşanmışlar. Orayı da terk etmiş. Bu defa Karadeniz’de bir kasabaya gitmiş, yine bir inşaata iş bulmuş. Genç, yakışıklı, mühendis, nereye gitse birçok kız hemen talip oluyor. Orada da biri ile evlenmiş. Bir çocuk da ondan olmuş. Olmuş olmasına da çocuk da evliliği yürütmeye yetmemiş. Kalbinde o kasabanın en güzel kızının sevdası, ilk aşkı varken, kimselere gerçek sevgi gösterememiş.
Ondan da boşanıp Adana’ya geri dönmüş. Anılarını ve sevdasını bıraktığı o kasabaya tekrar gidip bir haber almak istemiş ama ne yazık ki, yine kader kapıları kapatmış. Sevdalısının bir çocuğu olduğunu öğrenmiş. Onun geçtiği yola yakın bir yerde gizlenip beklemiş. Kucağında ,dünya tatlısı çocuğuyla giderken, uzaktan da olsa bir süre özlemle seyretmiş unutamadığı ilk aşkını,gizlice. O ana kadar, beki o da mutlu olmamıştır, boşanmıştır, belki yeniden buluşabiliriz umutları varmış. Bir anda bütün hayalleri yıkılmış.
O dönemde, annesi de olanlardan kendisini suçlu görüp , çok üzülmüş ve yaşlılık ve hastalıklarının da etkisiyle hayata veda etmiş. Annesinin ölümü onu yüreğinden yaralamış.. Artık onu hayata bağlayan bir şey kalmamış . Kendini alkolle avutmaya başlamış. Yine çok üzgün olduğu bir gün, alkollü araba kullanırken, önde giden TIR kamyonun altına sürmüş aracını. Oracıkta hayatını kaybetmiş.. Yüreğindeki deva bulmaz sevdası ile toprağa verilmiş.
O güzeller güzeli sevdası da evliliğinde mutluluğu bulamamış, bir süre sonra boşanmış. İkisi de bu yaşananlardan habersiz yıllarca ayrı illerde, ayrı hayatlar yaşamışlar. Aradan uzun zaman geçmiş, bir gün o küçük yeğen, yani delikanlının ablasının oğlu ile bir şekilde yolları kesişmiş o güzel kadının. Tanışıp konuşmuşlar. Dayın..? demiş kadın… Yıllarca hiç haber alamasa da hep anılarda kalan o delikanlıyı merak etmiş ,
, sormuş... Dayın, demiş, nerede , nasıl ? çekinerek. Biraz mahcup biraz üzgün.

Anlatmış bütün bu olanları yeğen , bir bir. ON yıl oldu dayımı kaybedeli…
Sözün bittiği yerde, sohbet bitmiş.
Bir daha da bir şey soramamış kadın. Suskunluk sessiz çığlık olmuş.
Bu hüzünlü aşk hikayesi de böylece anılarda asılı kalmış...

Sevil AĞTAŞ
……