Senden Bana Kalanlar

• 13 Mayıs 2021 Perşembe 17:21:17

Terkedip gittin ya, kahrolup bittim
Ben, beni unuttum, delirdim gittim
Arkandan intizar, küfürler ettim
Öfkeyle çattığım, kaş bana kaldı

İnanmadım önce, yapamaz dedim
Zor olsada bunu, kabul eyledim
Kaç gün ne şu içtim ne ekmek yedim
Nefretle sıktığım, diş bana kaldı

Canda cana böyle, edermiş deyip
Bu nasıl çekilmez, kedermiş deyip
Utançla yaşamak, kadermiş deyip
Önüme büktüğüm, baş bana kaldı

Huzurla bir anda, açıldı aram
Durmadan kanadı, içimde yaram
Gece düşman oldu, uykular haram
Kabuslar gördüğüm, düş bana kaldı

Ben nasıl güvendim, zalim birine
Kinim her gün biraz, indi derine
Kendime kahredip, senin yerine
Bağrıma bastığım, taş bana kaldı

Gün geldi yaşamdan, ümidi kestim
Bir asi yel oldum, delice estim
Bir lokma yemedim, ekmeğe küstüm
Zehirler kattığım, aş bana kaldı

Ruhumu bedenden, gurbete salıp
Cansız bir cesetle, ortada kalıp
Geçmişi düşünüp, maziye dalıp
Gözümden döktüğüm, yaş bana kaldı

Nasılda yürekten, sevmiştim seni
Sen ateşte yaktın, dağladın teni
Haince giderek, öldürdün beni
Elimle vurduğum, döş bana kaldı

-------------------------------------------------------

Her şeyi mahvedip, çekip gittin ya
Dünyayı sen bana, zehir ettin ya
Giderken içime, bir ateş attın ya
Alevler söndüde, köz bana kaldı

Şimdi ne haldeyim, gör geri gelde
Boş ümitten başka, ne kaldı elde
Tüm güzel dilekler, tükendi dilde
İntizar, beddua, söz bana kaldı

O eski günlerden, ne iz, ne nişan
Arkandan bakarak, oldum perişan
Zamanlı zamansız, her an ağlaşan
Yaşla dolu iki, göz bana kaldı

İhanetin bana, bak neler etti
Gidişin kahrıma, fazlaca yetti
Ağlaya sızlaya, feri de bitti
Gözlerime inen, boz bana kaldı

Çaresiz ağlayıp, yüreği yakan
Bende iki göz var, ölüme bakan
İçten hıçkırdıkça, ağzımdan akan
Kanımı sildiğim, bez bana kaldı

Görsem inanmazdım, ben bunu düşte
Yaşamdan bezdirdin, beni bu yaşta
Kendinden öyle bir, soğuttun işte
Kalbimi donduran, buz bana kaldı

Beni bırakıpta, sen nasıl kaçtın
Gözümden kan dolu, yaşları saçtın
Yürekte kapanmaz, yaralar açtın
Yarama bastığım, tuz bana kaldı

Hep aynı kahroluş, baksam ne yöne
Ölgünce başlarım, her doğan güne
Terkedip giderken, eğdiğin öne
Utançla büktüğün, yüz bana kaldı

--------------------------------------------------

Maziyi silerek, çekip gidince
Benim için hayat, her şey bitince
Seni sevdiğime, pişman edince
Saçlarımı yolan, el bana kaldı

Dönüşü olmayan, bir yola gittin
Tertemiz dünyamı, sen zindan ettin
Tüm güzel sözleri, ateşe attın
İntizar yağdıran, dil bana kaldı

Giderken içime, ateş doldurdun
Ellerimle baştan, saçı yoldurdun
Sevgiyle yeşeren, kalbi soldurdun
Gönlümde kuruyan, gül bana kaldı

Sen gittin üstüme, dağlar yürüdü
Dert doldu başımı, duman bürüdü
Gözümün yaşıyla, her şey kurudu
Kumuna battığım, çöl bana kaldı

Kalbime bir kara, diken dikildi
İçime kin doldu, nefret ekildi
Şu gönül havzamın, suyu çekildi
Hüzünler fışkıran, göl bana kaldı

Bir bilsen nasılda, sevmiştim seni
Perişan eyledin, seni seveni
Dumansız ateşte, sen yaktın beni
Alevler sönse de, kül bana kaldı

Kendimi kaybettim, yol sapağında
Ben oturur buldum, dert otağında
Yaşadığım şehrin, her sokağında
Utançla gezdiğim, il bana kaldı

Vurduğun o hançer, indi derine
Acısı yakıyor, çıkmaz serine
Sımsıkı sararak, senin yerine
Taşlara dolanan, kol bana kaldı

Sen gidince yandım, ateşle doldum
Sevgime karşılık, ihanet buldum
Sayende ben böyle, perişan oldum
Şimdi yarı meczup, hâl bana kaldı

Derdin biri biter, diğeri başlar
Tesellim; bağrıma, bastığım taşlar
Silsem de bir türlü, kurumaz yaşlar
Gözümden boşalan, sel bana kaldı

------------------------------------------------

Gidişin bir yıkım, oldu canıma
Alev alev ateş, doldu kanıma
Arkandan kahroluş, kaldı yanıma
Korlarda dağlanan, ten bana kaldı

Aylarım, yıllarım, kayboldu gitti
Ümidim, hevesim, tükendi bitti
Çekip gitmen beni, perişan etti
Yaşamdan usanmış, can bana kaldı

Giderken içime, doldurdun közü
Utançla önüne, eğdirdin yüzü
Kiprikler ıslandı, yaş ettin gözü
Ağlayıp yandığım, gün bana kaldı

Tutmuyor kollarım, sen kırdın dizi
Nasılda mahvettin, öldürdün bizi
Öksüz, yetim kaldı, koskoca mazi
Geçmişe saplanan, dün bana kaldı

Yürekte çektiğim, hüzün bitmiyor
Kuru teselliler, mutlu etmiyor
Zaman durdur sanki, vakit gitmiyor
İçinden çıkılmaz, an bana kaldı

Bir ömür yaşarım, ben bu yasla
Nasıl yaşanırsa, bu rezil hisle
Ben seni affetmem, bir ömür asla
İçimden çıkmayan, kin bana kaldı

Ne kadar mutluyduk, biz bir zamanlar
Şimdi yüreğimde, tüter dumanlar
Acıya çevrildi, artık dümenler
Ümitsiz yaşanan, son bana kaldı

Bedduaya döner, sadece dilim
İntizarla açılır, Mevla’ya elim
Kadere isyanla, mahvoldu hâlim
Cehenneme giden, yön bana kaldı

Erhan DOĞANAY