- 334 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
MAZİ KALBİMDE YARADIR
Özel günleri kapitalizmin sömürü aracı olarak görenlerdenim.
Ve o günlerde özellikle son zamanlarda sosyal medyada görgüsüzce yapılan paylaşımları çoğu zaman samimiyetsiz ve çok incitici bulduğumu da söylemeliyim.
Ancak içinde bulunduğumuz şu özel süreçten midir nedir yapılan paylaşımları okuyunca zihnim geçmişin siyah beyaz koridorlarında bir gezintiye çıkardı beni ve ta çocukluğuma götürdü.
Annemin memleketi Çorum’u yılda bir defa ziyaret etme imkânımız/fırsatımız olurdu çocukken. Ona rağmen orada geçirdiğimiz o kısıtlı zaman dilimlerinin yüreğimde ve zihnimde çok fazla tortu bıraktığını ancak anlayabiliyorum.
Bu siyah beyaz fotoğraf o günlerden kalma. Muhtemeldir ki yine bir bayram. Kardeşimle en büyük eğlencemiz avludaki iki evin arkasında bulunan bu bahçedeki büyük erik ağacına çıkıp, sesli sesli şarkı, türkü söyleyerek erik yemekti.
Sol başta ben. 11-12 yaşlarında olmalıyım. O zamanlar şaşırtıcı derecede sarışın ve çilliydim. Okulda arkadaşlarımın ve öğretmenlerimin beni alman çocuklarına benzetmesine kızardım, aşağılayıcı bulurdum. Başımı önüme eğişim de güneşten korunma refleksi sanırım.
Annem, teyzem, kardeşim, babaannemle kare tamamlanmış. Fotoğrafı muhtemelen babam çekmiştir. Jüpiter marka enteresan bir fotoğraf makinemiz vardı -hala saklarız- onunla çekmiş olmalı.
Bazen düşünüyorum da kağıt parçası kadar bile yok ömrümüz.
Bu vesile ile ebediyete uğurladığımız canım anneannemi ve üzerimde annem kadar hakkı olan babaannemi de rahmet, minnet ve dualarla yâd ediyorum. Mekânlarını cennet, aziz ruhları şâd olsun. Rabbim kabirlerini nur eylesin.
Şüphesiz Allah’ın rahmetinin en güzel tecellisi annedir. Başta şehit anneleri olmak üzere tüm annelerin ve anne adaylarının günü kutlu olsun.
Neyse açalım müziğimizi ve gittiğimiz o hüzünlü yolculuktan dönelim yavaş yavaş;
Mazi kalbimde bir yaradır
Bahtım saçlarımdan karadır
Beni zaman zaman ağlatan
İşte bu hazin hatıradır...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.