Sabahları kuş ve sincap sesleriyle uyandığım için doğada olup biten her şeyi kanıksadım aslına bakarsanız. O gün de yine serçelerin (r) vurgulu söyleşileri, arada bir kargaların kanat sesleri hasılı cıvıl cıvıl bir güne başladık, börtü böcek hep birlikte.

Kışın fazlaca don olayı olduğundan toprak kabardıkça kabarmış ve her adım attığımda yalpalıyorum. Badem fidanlarımızın ilk budaması yapılacak.

Bende de bir merak, bir merak. Nasıl budamalı, kaç tane dal bırakılmalı derken aklıma bir vazoya gül yerleştirme hali geldi. Böyle olmalıydı, hem dengeli hem de estetik.

Bismillah deyip işe koyuldum ama fidan daha iki yaşında olsa da bu iş pek de kolay değilmiş bunu anladım. Anladım anlamasına da başladığım işi de yarım koymak olmazdı.

Bir yandan doğaya kulak kabartıp, öbür yandan işime devam ediyorum, epeyce kolayladım, dalları budamak işin en kolay kısmı, asıl zorluk gövdede çıkan onlarca filizi tek tek temizlemek oluyor.

Biraz dinlenmek için bir ağaç gölgesine ilerlerken, çitlerin hemen dışındaki servilerden birinde olağan dışı bir hareketlilik oldu, kaşla göz arasında tahminen dört-beş metre yükseklikten parendeler atarak yere düşmekte olan bir yılan göründü, o da bir-birbuçuk metre vardır kanaatimce.

Ardından kızıl kahve renkli bir tüy yumağı da uçtu yılanın ardından yere doğru. Önce bunun bir alıcı kuş olduğunu düşündüm ama bu renkte bir kuşa hiç rastlamamıştım burada daha önce.

Merakıma yenilip olay mahaline biraz daha yaklaşınca yılanla muharebe edenin bir sincap olduğunu anladığım an gözlerime inanamadım.

Meğer sincap servi dallarının arasına yuva yapmış ve yavrulamış, bana her gün serenat yapan da bunlarmış.

Eeee yılan kardeş, sen yılanlığına güvenip fütursuzca dalarsan sincabın yuvasına hem de "Anne" olan, işte böyle beş metreden atarlar seni palas pandaras aşağıya ve cin çarpmışa döndürürler.

Sen, sen ol kimsenin yuvasına yan gözle bile bakma. Git kısmetini başka yerlerde ara. Böcek ye, solucan ye, ne bileyim bul bir şeyler ye işte.

28 Nisan 2021