- 1063 Okunma
- 8 Yorum
- 7 Beğeni
Zamana
Zaman geçmiş.
Yıllar yılları, mevsimler mevsimleri izleyip yitmiş.
Yaşadığım coğrafyada binalar çoğalıp insanlar azalmış, tanıdık bildiğim.
Evlenenler, doğanlar, küçücükken büyüyenler.
Peki tüm bu değişim ne zaman oldu?
Ben de değişiyor muyum?
Bir kayıkta, kenarda kalmış bir konuk muyum?
Sanırım bundan daha da az bir şeyim.
Zaman kayıtsız geçmiş.
Farkında değilim ama tüm bu değişimlerin, anlamı gitmem mi?
Belki de.
Rabbime itimat ediyorum.
Yitirdiğimiz saflık, cennet beklesin, inşallah.
Zaman her şeyi bırakıp gitmiş.
Kendi yolunda, kendine has edayla gitmiş.
Bıraktıkları; derin, ağlamaklı izlerle dolu.
Cabası karşı konulmaz çağrısı gidenlerin.
Zaman kenara çekip, ayıklayıp gitti, bizi.
Şimdi neye atılmaya yeltensem, geç kalmışlık.
Zaman susmamı istiyor, anlıyorum.
Dövünmek, çırpınmak nafile bu gün.
Zaman kalıcı izler bıraktı, içinde seni gitmiş.
Yıldızlı gökyüzü, ne denli tanıdık.
Paylaşım için can atmıyorum.
Vefaya çentik attım usulca.
İkincil anlamları bıraktı zaman ve çıktı.
Dünya değişti.
Yer değişti.
Kalmalar değişti.
Gitmeler değişti.
Ben kalmaya ayrıldım.
Ben kuş diline ayrıldım.
Ben aşka ayrıldım.
Biteviye…
YORUMLAR
Selam olsun
Selam olsun zamana mekana
Selam olsun zamansız mekansız yaşayan sonsuzluğun ruhuna sahip olanlara.
Zaman nazenin ve kayıp giden
Meddücezri yüreğin ansızın infilak eden
Göreceli hayatlar izafi duygular kalıcı olansa hayatın sunumu ve bakaya kalan hayaller.
Yüreğiniz dert görmesin değerli hocam
En içten selam saygı ve iyi dileklerimle
deniz_tayanç1
Tarihe not düşmek gibi yorumunuz...
Değerler üstü...
Çok teşekkür ederim.
Çok saygımla Şairim.
Zaman kenara çekip, ayıklayıp gitti, bizi.
Şimdi neye atılmaya yeltensem, geç kalmışlık.
Zaman susmamı istiyor, anlıyorum.
Dövünmek, çırpınmak nafile bu gün.
Zaman ayıklamıyor aslında üstad.Sadece sıra bize geldiğinde biz öyle hissediyoruz.
Yazınız daha uzun olsun isterdim.Çünkü keyifli bir okuma oluyordu.Elinize sağlık.
deniz_tayanç1
.Çok saygımla.
Hayatımızdan çalan "Zamana" dair ne çok söylemek istediklerimiz var, değerli Üstadım.
"Bir kayıkta, kenarda kalmış bir konuk muyum?
Sanırım bundan daha da az bir şeyim."
Bu ifadeyi söyleten duygu; yazarın kendi hissiyatının ve realitesinin ifadesi...
Yaşayan açısından objektif olan bu yargı değişmez mi, değiştirilemez mi? Sanırım mümkün. Olmalı da... kayıtsız kalmadan kayıtsız zamana; zorlayarak koşulları iyileştirmeli olan yaraları... Değer buna, değer...
Hem çok değerli hayat, oksijeni solumak uyandığında her sabah (umarım oksijeni bol bir coğrafyadasınız..:))
Hele "Vefaya çentik attım usulca." ifadenizi çok sevdim.
Atın siz çentiklerinizi. Arada gerekli de..:)
"Kayıp Notlar" da olmayan bir umut, bir huzur var "Zamana" da, her şeye rağmen, ki olumlu bir gelişme ve bu belki de artık "kendi kendiyle barışık" olma; olgunlaşma" olarak görülebilir!
Ben, betimlemeleri ve edebi kalitesiyle farklı yazılarınıza hayran oldum hep.
Artık sonuna geldim, maalesef. Diliyor ve umuyorum ki eserlerinizin devamı gelir...
Yürekten kutladım ve teşekkürlerimi bıraktım kaleminizin başucuna...
Çok saygılar, sevgiler ve esenlikler olsun.
deniz_tayanç1
Değerli yorumunuz, bana sayfalarca yazdracak, gerekçeler veriyor...
Yazmak, yazmak isterdim yine...
Benden, bunlar kalırdı, geriye...
Çok söylemek yok söylemektir, bir bakıma, benle ilgili...
Ben de, yaşadığım için ketum ve tedirginm biraz...
Bu da elimde -nerdeyse-olmayan, doğal bir sonuç...
Ve...Daha pek çok şey...
Çok saygılarımla.
Nesli tükenmekte olan kelaylak kuşları vardır.
Daha çok yaş yaşamamış olsamda bizim gibileri buna benzetiyorum. Zaman aynı insan ve mekanlar değişiyor biz hep aynı kalıyoruz. Anam derdiki yağ ayran gatılırsa gokar evlat insanda mayası bozulunca.
Değişmiyorsun vesselam ve bunuda istemiyoruz. Ben beni en çok böyle seviyorum. Saygilar ve sevgiler ustam.
Esenlikler dilerim her vaktine.
deniz_tayanç1
Sevdim bunu.
Sanırım şu "maya" üzerine ne desek az.
Bozulunca maya kalmaz mana.
Yahya Kemalin umutsuzluğınu anlıyorum.
Çok saygımla.
deniz_tayanç1
Çok teşekkür ederim. Dost.
Herkes kendi hikayesinin kahramanı, keşkelerle, vakitsiz trenleriyle, ayrılıkları, vuslatları, özlemleri, yaşanmışlıkları en çok da yaşanmamışlıkları ile keder örer zamana karşı, zaman geçmez hep yerinde durur insan eskir, insan geçer dünyadan, azalır, yok olur.
İnsan insana alışamaz aslında, alıştığı kendisidir, yaşadıklarıdır.
Yolcu bir insan arar yol boyunda muhabbete, mühebette de bulamaz.
Azalan insan olduğundan bulamaz, bulmaya niyetlendiği hiçbirşeyi bulamaz insan, kendine yürür sonra kendini arar, susmak burda çoğaltır insanı,
Siz yine de yazın sustuklarınızı, sizi okumak iyi geldi, selamlar hocam
deniz_tayanç1
Her insan bir evren desek yanlış mı olur?
Felsefeye dayanmış yorumunuz için çok teşekkürler.
Unutulmayan yazıların yazarı.
-Sude Nur Haylazca-
Evet, her insan bir evren ve keşif bekler,
Ben teşekkür ederim her daim inceliğinize ve kaleminize..
deniz_tayanç1
Rabbime emanetsiniz.
Çok saygımla.