İNSAN MI? İNSAN-CIK MI?

• 20 Nisan 2021 Salı 13:46:13

İnsanlar,
Bir zamanlar bu sözü her duyduğumda hayranlıkla ve büyük bir heyecanla beklerdim arkasından gelecek olan açıklamaları. Şimdi ise insanlar deyince nefret, kin ve gözyaşı düşüyor payıma.
Ne zaman birine dost elimi uzatsam, samimi, içten olsam, hep altında bir şey arayanlar oldu. Uzattığım el de mi sorun vardı, yoksa uzattığım kişide mi bilemedim.

Dostum olduğunu iddia eden insanları benim şiirlerimde göremezken başkalarının şiirlerinde sayfa sayfa yorumla görmek çok üzdü yüreğimi.
Ben her zaman sağ elimle sol elimi tuttum, kazağımın koluyla sildim göz yaşlarımı.
Şimdi dostunum diyen insanların başkalarına övgüler yazışına, onlara diller kırışına şahit oluyorum.
En büyük acılar yaşanırken insan acıya alışırmış ya alıştım artık.
İnsanların yaptığı hiçbir şey şaşırtmıyor beni.

Hani diyemiyorsun ya bu insan bu kadar kalitesiz, kişiliksiz, gavur parasıyla beş para etmez. Herkes onu kaliteli sanıyor ya işte en çok ta bu dokunuyor insana.
Artık kulisini bildiğim insanların sahnesiyle ilgilenmiyorum.
Beynim dostluk diye bir şeyin olmadığını ısrarla haykırırken yüreğim hâlâ umutlu.
Gerekçelerimi bilmeden beni yargılayanlar, daha sesimi bile duymadan adımı ağzına alanlar ben sizleri arkam da bıraktım. Hayat bana gereksiz insanları aldığın yere değil karakterinin bittiği yere bırakmayı öğretti.

Şimdi dostlarımla mutluyum ama biliyorum ki beyaz gülün gölgesi bile siyahtır, bir gün siyah bir merhabayla karşılaşacağım işte o ana kadar insancılık oyununuzu ve o oyunu nasıl sergilediğinizi izliyorum. Ne körüm, ne sağır, ne de ahmak sadece susmayı seçiyorum ve soruyorum bir tek dost hanende bana mı yer yok tu insancık.

Ne diyordu şair (Başkalarının acısını hissettiğin zaman insansın).
Peki ya sen benim acımı hissediyor musun? Sanmıyorum.
Cevap ver ne kadar insan, ne kadar insancık sın?
Ama bana değil vicdanına cevap ver.