Deve kadar olabilsek bir, gerçeği görüp, doğruyu kabullensek, şu şu kusurumuz var diyebilsek, bir bir ortaya koyabilsek. Konu devenin fizikselliğinden yani hörgücünden, boyundan bosundan ama esas bizim eksiğimizi fazlalığımızı görememektendir. Kendimize toz konduramamaktan, hata var diyememektendir.
...

Biz insanlar kendimizde kusur görür müyüz, aynaya bakar, özeleştiri yapar mıyız, bir bir sayar mıyız hiç? Eksik ya da yanlışımızı ortaya koyar mıyız? Asla yanaşmayız, deve kadar bile olamayız. Başkasının gözündeki çöpü görür, kendi gözümüzdeki merteği görmeyiz.
...

Oysa insan önce kendisine bakmalı. Aynada kendisini görmeli. Gerçekle yüzleşmeli. Ben kimim demeli.
...

Demeli ki kendisini düzeltebilsin. Nefsini yenebilsin. Yanlışlarını giderebilsin. Daha iyiye ve ileriye gidebilsin. Mükemmeli yakalayabilsin. İyi insan olmanın yollarını aralayabilsin. Geride hoş bir sada bırakabilsin.

Kemal SEYFİ
17.04.2021