Muhammed İkbal ne zulüm ne merhamet, sadece adalet diyor. Sesini duyanlara, işitenlere mesaj vermek istiyor. Beni ne sev ne de döv, cezam neyse ona göre ver, ister ömür boyu hapse at, isterse azat et diyor. Sizden ne merhamet diliyorum, ne de zulüm edin diyorum, ben sadece suçluysam içeri at, gerekirse idam et, yok değilse özgür bırak diyorum.
……………………………………..

Ne desin, daha nasıl seslensin. Derdini hangi yollarla iletsin. İnsanlık adına bir haykırışta bulunuyor. Beni adalet terazisinde tartın, kantara çıkarın diyor. Bilinmezlerden kurtarın, her gün bunları düşünmekten, kötü rüyalar görmekten, asılacak mıyım yoksa yaşayacak mıyım demekten kurtarın. Ailemin ıstırabını dindirin. Ölürsem göz yaşı döker, üç gün yas tutarlar; yok yaşarsam sevinç çığlığı atar, mutluluktan uçarlar. Bana acımıyorsanız onları düşünün. Onlar için adalet, kendim ve insanlık için adalet istiyorum diye sesleniyor.
…………………………………….

İkbal sesini duyurabildi mi ülkesinde bilemiyorum. Çığlığına kulak veren, haklıymışsın diyen oldu mu bilemiyorum. Bu ses gökleri inletir yalnız. Yedi arşı aşar, arşı alaya ulaşır. Ne zulüm, ne merhamet diyor çünkü, ille de adalet adalet diyor.
……………………………………

Adalet mülkün temelidir denilmiş. Devletin dayanağı, üzerine oturduğu kurulup büyüdüğü, esası özü denilmiş. Halkın ise mutluluğu. Adaletin hüküm sürdüğü toplumlar mutludur, huzurludur, müreffehtir. Kalkınmış gelişmiştir. Diğer uluslara örnek olmuştur.


Kemal SEYFİ
12.04.2021