GEL SEVDİĞİN YEMEĞİ PİŞİRDİM

• 13 Nisan 2021 Salı 14:21:24

Hasretin kalbimi dağladığı anlardayım, kelimeler kifayetsiz, diller ise lal. Ağlamaklı bana bakan her göz yetim diyorlar yetim!
Yetimlik ne zormuş babam...
Yetim olmayı ben istemedim ki! Benim hikâyem daha emeklerken başladı.
Elimi tutup hiç bırakmadın sana güvenip yürüdüm, hep yanımda olacaksın beni hiç bırakmayacaksın sandım yanılmışım. Elimi öyle bir bıraktın ki tam yirmi yıl yandım yandım kimseye derdimi anlatamadım. Yazık dediler babası yok, en güzel yıllarım köşelerde ağlamak la geçti, ne zaman baba kız görsem içime oturdu özlem, ağladım gözyaşlarım bile seni bana getirmedi. Ben en çok sana yandım babam...

Sonra alıştım sensizliğe, yokluğuna. Baban nerede diyenlere o evlendi diyebiliyordum artık, hem insanlarda alışmıştı babasızlığıma yargılamıyor, beni üzmüyorlardı. Sonra birileri, bir şeyler vesile oldu hasta olduğunu duydum, çırpındım kuş gibi kendimi o hastaneden bu hastaneye vurdum durdum ama kurtaramadım seni. Yaşamak çok pahalıymış be babam, üzerine örterlerken beyaz çarşafı yumrukladım cansız bedenini gidemezsin bana sevgi borcun var diye. Sarıldım, öptüm, kokladım ama hiç inandıramadım öldüğüne kendimi.

Girerken toprağa bedenin gözümden tek damla yaş düştü ağlayamadım, günler geçti ağla dediler ağla kızım rahatla ağlayamadım. Toprağına değen ellerimi günlerce yıkamadım sonra bir gece yarısı geldin bana, usulca süzüldün camdan, hissettim elinin soğukluğunu omzumda ve öyle bir ağladım ki hiç kimse susturamadı baba eli başkaymış be baba...

Geçen gün sokakta sana benzeyen birini gördüm koştum koştum peşinden, durdu baktı mavi gözlerime, senin o bal gözlerin değildi. Sen benim tanıdığım en yakışıklı adamdın ve öyle de kaldın, sen gidince kayboldu alfabemden iki harf.
Şimdi gözyaşlarımla suluyorum mezarındaki çiçekleri,(Elimi dışarda bırakın kızım bana ihtiyaç duyunca tutsun demişsin).
Topraklar ellerini bana çok gördü baba, günahmış istemem incinsin bedenin, ben taş basarım bağrıma yirmi yıl bastım yine basarım ama şu hasret yok mu canına okuyor canımın. Sahi gelemezsin değil mi? Kızım beni özlemiş desen, bana ihtiyacı var desen.

Gel lütfen sevdiğin yemeği pişirdim, hem yarım kaldı bizim masalımız.
Gel de tamamlayalım babam...
Öldü dedirtme kendine, hadi gel çok özledim çok..!