wAY İLE GÜNEŞİN VUSLATI

Onca zamanın ardından, içinden geçen seviyorum söylemini bir türlü seslendiremiyor, dile getiremiyordu erkek.

Mehtap’lı bir gecede, sahili döven dalga sesleri arasında biraz ürkek, biraz utangaç bir tavırla yaklaştı sevdiği kadına erkek. Ve ellerini kavradı.

Bak dedi kadına, bak gökyüzüne.

Kadın, ne olduğunu anlamadan başını yukarı kaldırdı.

Erkek işaret parmağıyla Ay’ı gösterdi ve ardından yıldızları. “Onlar şahidimdir seni seviyorum.” Dedi.

Sahili döven dalga seslerinden dolayı, Kadın; “duymadım.” Dedi.

Aslında kadın duymuştu adamın dediklerini. Ama adama o gizemli kelimeleri tekrar söyletmekti amacı.

Adam; tekrar tekrar haykırdı, “Seni seviyoruuuum. Diye.

Ay mahcup bir edayla karanlığa çekildi, yıldızlar konfeti gibi birer birer kayarak secdeye eğildi.

Denizle gökyüzünün öpüştüğü noktada yıldızlar; neğer coşkulu bir seramoniyle Ay ile güneşi, vuslata hazırlıyorlarmış! O muhteşem, o zeytin karası gözlerinde.

Efkan ÖTGÜN