Üniversite ikinci sınıfa devam edeceğim 1969 yılında , (eşimle bütün hesapları yaparak) Gazi Mahallesinde polis evlerinin alt katında 1+1 evi 250 TL ye kiraladım.
O zamanlar cep telefonları henüz icat edilmemişti.
Sabit telefonlar da 100 kişiden bir veya iki kişide vardı.
Eşime telgraf çekerek ev tuttuğumu bildirdim.
Ankara’ya gelmeden önce gelecek eşyalarımızı hazırlamıştık.
Eşim , kayın biraderle beraber Ege Ekspresi ile gara geldi.
Araç kiralayıp eşyalarla beraber eve geldik.
Kayın birader birkaç gün kaldıktan sonra Akhisar’a gitti.
Gelen eşyalarımız , yün yatak , yün yorgan,yün yastık , bunları sardığımız bir kilim ,alüminyum kap kaçak ,plastik kap
kaçak , giysilerimiz ,bir de kayın validemin ayaklı Sınger dikiş makinasıydı.
Milli Eğitim Bakanlığından 350 TL burs alıyorum.Kayın peder de bir kaç ay bize biraz para yardımı edecek.
Yola bakan pencereye , yoldan görünecek şekilde , A4 levhasına BAYAN TERZİ yazarak yapıştırdım.
Bir hafta veya on gün sonra karşı apartmanda oturan orta yaşlı bir bayan kumaşını alarak bizim zile bastı.
Eşim daha 17 yaşında.Bayan , karşısında genç bayanı görünce içinden (eyvah gitti bizim kumaş) demiştir.
Hoş beşten sonra eşim , elbisenin modelini sordu , mezurayı alıp bayanın ölçülerini aldı ve bir deftere yazdı.
Kumaşı yere yatırarak makasla kesmeye başladı.
O dönemlerde konfeksiyon elbise yoktu.Herkes giysilerini terziye diktiriyordu.
Terzi adayları için patronlar (elbise kesme kalıpları) satılırdı.
Pratiği olmayan bayanlar patronlarla kumaşı keser ve dikerlerdi.
Eşimin , patronsuz kesmesi kuşku duyan bayana bayağı itimat vermişti.
Elbiseyi teyelleyip bayanı provaya çağırdı.
Ve elbiseyi dikti.Dikti ama ütüleyecek ütümüz yoktu.
Üst kattaki doktorun hanımından ütü alarak ütüledi ve elbiseyi teslim etti.
Komşu bayan dikişi çok beğendi ve ilk etapta neler düşündüğünü açıkça söyledi.
35 TL dikiş ücreti aldık.Gimadan 45 TL ye Şahlan marka elektrikli ütü satın aldım.
Artık bir de elektrikli ütümüz vardı.
Hanım , mahallede çok tutuldu.Elbise diktirmeye gelenler çoğaldı.
Ben de sanayide kalorifer kazanları imal eden mühendise evde proje çizmeye başladım.
Kendi yağımızla kavrularak , kimseye yük olmadan okulu bitirdik.
Şimdiki gençlere duyurulur.