KÖTÜLÜK TE İYİLİK TE İNSANLARIN ELİNDEDİR

• 2 Nisan 2021 Cuma 13:56:38

Daha altı yaşındaydım, hem annemi hem de babamı elim bir kazada kaybettim. Hayat damarlarımdan ikisi kurudu, kimseye anlatamadım küçücük bedenimde ne yangınlar yandı küle döndü. (Küçük dediler çabuk unutur) ama ben unutamadım. Bir sıfır mağlup başlamıştım hayata, hayat beni daha çocuk yaşımda ağına düşürmeye çalışıyordu, güçsüz savunmasız en çok da sahipsizdim. (sahipsiz kamgayı yel alır) derdi nenem, o yele izin vermemeliydim ben yaprak değildim ki oradan oraya savrulayım.

Hayatımın en kötü günleri bir film fragmanı gibi geçiyordu, bedenimde canlanan hisleri o dönemler anlamlandıramıyordum erkek olmama rağmen kızların oyunlarından ve kızların kıyafetlerinden hoşlanıyordum. Annem babam ölünce beni halama vermişti hâkim halam öğretmen emeklisi mükemmel bir kadındı, biraz da dominant. Bana hep çok iyi davrandı yıllar su gibi akıp geçti ve üniversiteyi kazandım çok başarılı bir öğrenciydim ama o bile benim içimdeki kadın yanımı bastıramıyordu.

Bir gün kız arkadaşım beni yanağımdan öptü işte o gün acı gerçekler tokat gibi yapıştı soluma. Hiçbir şey hissetmiyordum, bunun normal bir durum olmadığını biliyordum. Hemen doktora gittim doktor birkaç küçük test neticesinde korktuğum gerçeği vurdu yüzüme evet ben çift cinsiyetliydim ve bir karar vermem gerekiyordu, günlerce düşündüm bu kararı tek başıma veremeyeceğime karar verdim halamın yanına gittim halam bana (Oğlum sen bana kardeşimin emanetisin bu kaderi bu hayatı sen seçmedin en doğru kararı verecek olan sensin eğer hayatına bayan olarak devam etmek istersen bunu anlar yanında olurum ama bu şekilde devam edeceksen bayan yanlarını törpüleyeceksin böyle bir duruma asla izin veremem) dedi.

Haklıydı bir karar vermeliydim ve doktoruma tekrar gittim o da beni bir psikoloğa yönlendirdi, psikoloğum çok genç tecrübesiz olduğunu düşündüğüm bir bayandı ve bana (erkek yanımın mı daha çok yoksa kadın yanımın mı daha çok olduğunu öğrenmemi ve kalbimin sesini dinlememi) söyledi.
Psikoloğumun odasından çıkarken (o kadar da tecrübesiz değilmiş) diye geçirdim içimden ve tekrar doktora gittim bu defa düşüncelerim net ti evet kadın yanım mı ağır basıyor yoksa erkek yanım mı diye doktor birkaç teste tabii tuttu kadın yanım ağır basıyordu ve ben kadın olmaya karar verdim. Ameliyat günü kız arkadaşım, halam hep yanımdaydı ameliyat çok iyi geçmiş kadın olmuştum kız arkadaşım ise en iyi dostum.

Kötülükte iyilikte insanların elindedir, ben de diğer benimle aynı kaderi yaşayan insanlar gibi kötü olmayı seçebilir, sokaklarda bedenimle ön planda olabilirdim ya da renkli kıyafetler giyip erkek halimle ruj sürebilirdim ama ben bunları yapmadım bu Rabbimin bana cezası değil bahşettiği bir gururdu.
Bugün evlendim ve çok mutluyum eşim geçmişimi en ince ayrıntısına kadar biliyor ve dik duruşumla gurur duyuyor, yuvadan da bir çocuk aldık.

Belki bu hayat bana anneliği vermedi ama anneanne olma düşüncesi bile beni mutlu etmeye yetti. Allah’ıma binlerce kere şükürler olsun ki kadınım.