KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Gölgeler Hiç Ölmüyor Sevgili
Karlar eriyor...
Eridikçe çağıldıyor...
Hayat akıyor,
Kar soğuğu yakıyor!
Kaf dağını aşıyor Simurg... Leyla Mecnunsuz, Aslı Keremsiz… Çöl kumları savruluyor
Yakan güneş değil, aşksızlığın ve doyumsuzluğun sonucu değil mi bu?
Üzen mevsimler değil, zamana modüle edilmiş kısır döngüler...
Tut tutabildiğince eylesin diye hasret orucu
Kim tutmuş, her anda olur gölgeler...
Ne boyuna göre ne enine göre şekillenir... Kimliksiz gölgeler işte...
Ne ruhu var ne bedeni...
Hayaller teselli versin diye Simurga bağlanmış çabanın ucu, gölgeyi güden çoban misali..
Ağıt damlaları mağara dikitleri gibi, dondukça aldığı şekiller baş döndüren güzellikleri sergiliyor
Güzellik işte, gölgenin güzelliği mi olur ki?
Hangi mağarada, hangi baraka da, hangi dillerde yalama... Yaşanmış gölgelerde efsane olmuş, acıklı ve doyurmayan hatırlanış gibi
Yık desen yıkılmıyor, as desen asacak ip yok... Çığlıklarını duyacak alıcı, uzayda neye benzer ki... Gölge ne görür, ne duyar ne de sever...
Bir giz bile değildir... Kime ışık dokunsa sonsuza uzanır en uç noktası...
Yokluk yoksa gölgenin kendisi mi? Hangi aşkın dizgelerinde makinanın kodladığı ve uzaya giden boyutsuz bir sarmal mı?
Eylül diyoruz sararıyoruz
Nisan diyoruz ağlıyoruz
Temmuz diyoruz aşkı yakar sanıyoruz
Dedikçe, değişiyor lehçe... Bu sefer aynı deyişi anlamayan başkasına iletiyoruz...
Deyiş gölgeleniyor... Etrafında donmuş tomurcuklar, geçen seneden kalma sararmış bir yaprak gibi, saklanmış bir tılsım, belki teselli...
Zaten gelsin dediğimiz her bekleyiş bir ölüm değil mi, gölge alıp götürüyor, uçuyor ötelere...
Gölgeler hiç ölmüyor sevgili... Ölmüyor.
Saffet Kuramaz
YORUMLAR
Bize bizden olur olursa medet.
Sevelim, sevilecek ne varsa.. Yüreğiniz var olsun. Tebrik ederim.
saf şiir
Yorucu bir yazı olmuş öncelikle onu belirteyim..Bazı insanların gölgesi olmaz.Onu sadece tehlikelerden korumak için bir gölge gibi bulutlar takip eder..Mesela Peygamber Efendimiz Hz.Muhammed Sallallahü Aleyhi Vesellem..Değer verildiğinden rahmet bulutlarıyla takip ediliyordu..Kendinin gölgesi yere düşmezdi...Tek seçenek gösterişsiz inanmaktan ve ibadet etmekten geçiyor.Siyasallaştırmadan.O yüzden kin ve nefret kusan habislerin gölgesi üzerimizde olduğu müddetçe; inançta ve ibadette Allah rızası için değil de desinlere kullanıldığı müddetçe başımızdan belalar eksilmeyecektir.Çünkü insan cahil aciz ve aceleci bir varlıktır.Birbirinin kuyusunu fırsat buldukça kazanlar küredikleri yığınların da altında kalacaktır.Allah muhafaza..Sağlıcakla..Saygıyla..
