Yazık Oldu...

• 23 Mart 2021 Salı 00:06:12

Yazık oldu düşündüklerime....
Canım gibi sevdiğim kendimden fazla düşündüğüm o insanlar nerdeler...
Enlerim sandığım o insanlar nerdeler... En sevdiğim o insanlar en değerlilerim en düşündüklerim..
Ben onların üzüntülü zamanlarını bilirim benimde onlar kadar üzüldüğüm günlerdi
Ben onların dertlendiği şeyleri bilirim benimde derdim olmuşlardı . Çareler aradıklarım , çokça sarıldıklarım nerdeler
Şöyle bir somutlaşsaydı değerin adı taş olsaydı benim onlara verdiğim değer o taşlardan dağ olurdu . Öyle sahte değildi vallahi değildi onların canının acısını kendi canımda hissederdim belkide göremediler bilemediler zamanın içinde kaybolup gitti o değerler o değerlerden oluşan dağda yıkıldı bitti...
Geçmişin o yaşanmışlığında kendime dair bir değer bulamadım malesef..
O insanlar benim dertlerimi görmedi anlamadı bilmedi. Benim için yaptıkları hiçbişey yokmuş ben tek başıma yaşamışım acılarımı kendi acılarımın yanına onlarınkinide yük etmişim çok şükür baş edebilmişimde bir yerde bir kopukluk var bir kırıklık var verdiğimiz değerin uzun süre karşılığı olmayınca değer verdiğimizin değeri yok oluyor sen yorgun oluyorsun . Belki onun umrunda belki değil artık aramak istemiyorsun mesela . Olmasada olurun oluyor sıradanlaşıyor yani sonra kalbinde bir sızı emek verdiğin bir ağacın kuruması gibi bir sızı yazık oldu düşündüklerime yazık oldu değer verdiklerime diyorsun artık o büyük sevgiyle bakamıyorsun onlara , artık dertleri bile seni o kadar ilgilendirmiyor yazık oluyor yani...