Şiirin mevcut gerçeklikle arası açıktır. Ekseri şiir yazıcısı, olduğunu değil olmak istediğini yazar. İçindeki boşluğu, ilgi ve onay görme ihtiyacını bu yolla gidermeye çalışır. Takdir görebilmek için hissedemediği kavramları da hissedebiliyormuş gibi görünmeyi tercih eder. Kendi mevcut gerçekliğine paralel sanal bir gerçekliği vardır şiir yazıcısının. Mevcut gerçekliğini yetersiz gördüğü için sanal gerçekliğine sığınır. En azından oradan beğenilme arzusu duyar. Olduğu kadarını kabullenemez. Olmak istediğine de ulaşamaz. Çırpınır durur. Gerçekliği kamufle etmeyi maharet sanır. Şiirde imgeye, kinaye, benzetme, mübalağa gibi söz sanatlarına sık başvurulması da bu yüzdendir.

Şair nicelik değil nitelik arayandır. Dolap beygiri gibi aynı konu, aynı tarz, aynı kelimelerle binlerce şiir yazmamalı kaliteye ulaşmaya çalışmalıdır. Aforizmalarınız değerliydi şiir hayatınızda başarılar dilerim. Saygılarla.

Şair yaşamda sevdirme misyonu üstlenmiş nakledicidir. Kutluyorum üstat...

Tebrik ederim saygı değer üstadim kaleminiz yüreğiniz susmasın dolu dolu bir yazı olmuş şu da bir gerçek ki büyük şairler ben şairim dememişlerdir şairlik zordur sonu olmayan öğrenme uygulama ister umarım bizde şair oluruz

Çok güzel bir yazı okudum,saygımla.

Şair kavramını çok güzel anlatan harika yazınız için kutluyorum tebrikler üstâdım.
Selamlar ve saygılarımla.