Para idealizmi öldürür. Fikirleri, düşünceleri törpüler söndürür. Savunucularını etkisiz ve itibarsız bırakır yerlerde süründürür.
.....................................................................

Para hedefe konulduğunda, amaç edinildiğinde, tüm kapıları açar denildiğinde her yol mübah görüldüğünde düşünceyi etkiler, olumsuzluğa sürükler, irtifa kaybettirir.
.....................................................................

Yaşam elbette parasız olmaz. Para olmadan hayat olmaz. Fikirler ve düşünceler neşet etmez, icraata geçmez, uygulanamaz. Ancak ihtiyaç kadar, gerektiği kadar olması kaydıyla.
.......................................................................

Nice idealistler para peşine düştüğünde, edinmek için davasından ödün verdiğinde, ne ismi ne cismi kalmıştır. Toz olmuş buharlaşmıştır. Unutulup kaybolmuştur.
....................................................................

O nedenle önceden çocuklar ve gençler paradan uzak tutulurdu. Bilmesin tanımasın istenirdi. Amaç edinmesin, ideallerinden olmasın diye düşünülürdü. Yoksa okumaz, meslek edinmez, memleketi ve milleti için çalışmaz denilirdi.
.......................................................................

Günümüzde ise tam tersi düşünceler hakim. Para olsun da ne olursa olsun, kazanılsın da nasıl kazanılırsa kazanılsın; değerler düşünceler, fikirler ve onların öncüleri, savunucuları ne olursa olsun anlayışı hakimdir. İster tavan yapsınlar, isterse taban. Hiç kıymeti, önemi, ehemmiyeti yok bunların. Ne insanın ne de sahip oldukları değerlerin.

Kemal SEYFİ
20.03.2021