Ayy anneciğim, arıdan çok korkarım ben. Ne olur çek şunu gözümün önünden.

-İlahi Melek, pek hoşsun, arı değil ki elimdeki, biblosu, şu ince işçiliğe bak. İnan ki görünce çarpıldım, bilirsin sıkı pazarlık yaparım da umurumda bile değildi, sarın şunu dedim. Olur ya biri biblocuğumu sahiplenir diye kendimi zor attım dükkandan dışarı.

-Tamam, tamam, al o zaman vız vız arını, o zamazingosu bol evinde bir köşeye koy. Ah Ahmet bir uslanmadın, seni tanıdım tanıyalı bu obje merakından başka bir uğraşın yok. Desem ki sana bir kumaşçıya gidelim şöyle afili kumaş pazarı’na Lübnan’dan mal gelmiş, umurunda olmaz ama bir biblo elinden düşse Haliç’e atlarsın sen. Tutku dedikleri bu olsa gerek. Ne bileyim, yok benim böyle takıntılarım.

-Güldürme beni şimdi, geçen gün demedin mi? Bozcaada’ya gidelim de biraz domates reçeliyle ucuz şarap alalım. Yok bunlar değil, başkası için başımın etini yedin; neymiş efendim çakıl taşı toplayacakmışsın, öylesi başka yerde yokmuş. Taş taştır, Allah’ın taşı ne farkı var birbirinden? Ama dinleyen var mı yok.

-Yok tabi. Ahmet. Şey.

-Efendim Melek söyle, fenalık geldi şimdi bu sessizlik nedir? Sustun.

-Ahmet seninle bir konuyu konuşacaktım ben.

-Randevu mu lazım? İçim şişti söyle, aaaa. Bakayım, bakayım ağlıyor musun sen? Melek ne oldu şimdi? Bak endişeleniyorum. Anlat kuzum, anlat güzel arkadaşım. Ne oldu sana?

-Çok zaman geçti Ahmet.

-Biliyorum, biliyorum.

-Neden geçmiyor bu yara o zaman? Otuz yıl oldu. Dağlar yerinden oynadı da ben oynamadım. O zamanlardan beri bir günüm öksüzse, bir günüm yetim, bir diğeri acıkmış seni yesem de doysam diye bakınıyor bana. Tükenme merakı olunca insanda ağaçlar bile geçerken boynunu eğiyor gibi geliyor. Çakıl taşlarını biriktirme nedeni mi biliyor musun? Ağırlığınca yükü olanın gamze çukuruna güller dolarmış. Ah bilseydim bunca sevmezdim onu, ne ettim ben kendime? Ah anam, garip anam. Bataklığım oldu bu sevda, bi kollarım kaldı, çırpınmasa her biri. Bir batsam şöyle süt banyosu yapar gibi ama tabiatı öyle kollarımın. Mesela kalbimi ve aklımı ikna ettim de hepsine sözüm geçmez. Şu kör olası mide mesela bir günde acıkma değil mi? Acıkmaz mı hiç?
Mide dedim de arka sokağa bir ciğerci açılmış ona mı gitsek? Acıktım sanki.

-Ah Melek pek hoşsun. Gidelim güzel arkadaşım. Tut elimi.