Söz gümüşse sükut altındır der atalar. Mümkünse çok dinle az konuş anlamında. Çok konuşan çok hata yapar. Konuştukça, konudan konuya atladıkça özden uzaklaşılır. Anlamsız ve gereksiz mevzulara sapılır. Dinleyen bıktırılır usandırılır.
……………………………………………..

Farabi de çok konuşanı az dinlemek gerektiğini belirtiyor. Niçin vaktinizi ayıracaksınız, gereksiz yere zamanınızı öldüreceksiniz, boş sözlerle zihninizi yoracaksınız demek istiyor.
……………………………………………

Çok laf yalansız, çok para haramsız olmaz diye başka bir sözümüz de ışık tutuyor konuya. Hem söze hem de varlığa işaret ediyor. Söz genel anlamdadır mutlak. Elbette sohbet üretip yalana dolana başvurmayan insanlar olabileceği gibi, varlık sahibi olup, haram lokma yememiş insanlar da vardır.
……………………………………………

Cidden öyle. Saf anlatım bir çırpıda biter. Dolandırmaz detaylandırmazsanız, konunun özünü anlatmaya çalışırsanız hemencecik sonlanır. Oysa sağdan soldan bir şeyler katarsanız, yalan dolanla süslerseniz, bol keseden atarsanız, martaval sıkarsanız çoğalır da çoğalır laf. Biraz da tatlanır. Keyf verici hale gelir. Sıkmaz yormazsınız dinleyeni ama gereksiz laflara da boğmuş olur, dedikoduya ortak etmiş olursunuz.
…………………………………………..

O nedenle az ve öz konuşmak gerekir. Yeterince ve gerektiği kadar konuşmak gerekir. Dinleyeni düşünmek, sabrı zorlamamak, sözün ağırlığını hafifletmemek gerekir.



Kemal SEYFİ
17.03.2021