Yok Tanrıya Ağıt

• 3 Mart 2021 Çarşamba 17:53:29

Bir gece doğdu şiir,öldü şair...Kime ne ?

Yokluğumu hissetmemek için,
Bir sese ihtiyacım vardı.
Ama bilirsin(iz) ya, zaman d(ar)dı...

Uçurmak istedim gölgemi
O buluta, o şehre

Yalnızlığım bıçak kesiği
Ninniler soğuk
Uyku girmedi gözlerime
Masallar kavruk...

Tuz yanığı bileklerimde uyuttum o mavi gözlü adamı
Ruhuna hu üfledim
Daha çok yaşasın diye
Gözlerimi gözlerinden alamazken
Trenler geçti, uçaklar,
Zaman hepsinden hızlı!

Yaşlandım, yaşlanmıştım bin bir aşktan arta kalan gecede

Sözüm var, dinleyenim yokken
Ne kadar var olabilirdi ki zaman

İç sorgulamalarımda suçlu
Yandaçlarımca kahramandım oysa

Yüreğim öksüz bir nehir tortusu

Yüzsüz......!

Oysa bazı şarkılar kayıptı/r hâlâ belleğimde
Sonsuzluk şarkısı kayıp !
.......

Takılı kalmıştı kalbime
O kendini bilmez plağın tınısı
Ve ezgiye teğéllediğim, gizlediğim ,yokluk!

Yokluğum !

Şarkıların tınısında ben hep çocuktum!

Tanrılar
Fısıldadılar kulağıma adımı !

K(a)dını

Adsız olanlar yoklamadâ yok yazıldı !

Açılmayan telefonlarda gizliydi yalnızlığım...
Beş para etmezdi ya sahi
Satsaydım

Kırsaydım zincirleri
Atlasaydım derin kuyulara
Bağırsaydım...

Ne aksi gelirdi sesimin
Ne de okşardı yanaklarımı rüzgâr...

....

Güneşe söyleyin,
Dışarı çıkmayacağım

Bilsin!

Gönlüm artık
Sonbahar....

Som Bahar!

27-mart-2010- Gülgün Aydın