Gece Yazıları 4

• 22 Şubat 2021 Pazartesi 22:10:34

İki yüzlülük akıyordu her yerlerinden, her gün ekranlardaydılar, yeni geliştirilen tüm temizlik deterjanlarını da kullansam, zihnimin temizlemeye gücü yetmiyordu. Uzaydan gelmiştim, tanımaya çalışıyordum dünyayı, dünya da bir uzaylıydı, gelişememiş bir tür idiler, Anadolu denilen bir yere ışınlamıştı beni ulu ışınlayıcımız uzun saçlı, hayatın baharında olan ışınlama işine galaksimizin ışınlanma sınavlarını birinci bitirerek giren Xetterongu. Xetterongu, evet ne büyük isimdi, anlamı etteronguları x eden demekti. Xetteregu ismini duyan galaksimiz bir ürperirdi, amiral battı oyununu öğrenmiştim dünyada ilk, taşlarla oynamıştık evvel zaman içinde, sonra kağıda sonra da cama geçtiler, sıkıldım o oyundan sonra, çok zevkli bir oyundu yine de ama unuttum. Unutkanlık hastalığına yakalanmıştım dünyada, ne hastalıklı bir tür idiler. Bana bile hastalık bulaştırmışlardı.

Dünyalılara ışık teknolojisini bulmaları için sinyaller göndermiştim, benim yaşım 12 milyon 485 bin 39 idi, bu zaman galaksimize göre idi, dünyaya göre hesaplamaya benim de gücüm yetmemişti. O yüzden bunların bazılarına sayılar ilmini öğretmiş, benim yerime hesaplamaları için ön ayak olmuştum, zamansal farklılıkları daha bulamadılar ama hiç olmazsa benim yerime çalışıyorlardı. Dünyalılar kısa bir ömür sürüyorlardı, ruhlarına bir böcek yerleştirmiştim milyonlarcasının, nasıl yol aldıklarını, nereye gittiklerini, ne yaptıklarını Xetteronguya gönderiyordu. Dünyaya geldiğimden beri Xetterongu bana geri dönüş yapmamıştı, ne halin varsa gör demişti sanırım. Ben de halimi görüyordum.

Sonra Y’ler ile tanıştım:) Patladı gitti :)