- 395 Okunma
- 1 Yorum
- 2 Beğeni
GÜNÜ GELİNCE
GÜNÜ GELİNCE ¹⁴⁸
Birer birer süzüldün gözlerimden
toprağa doğru içimden
Kar oldun zifiri karanlık
buz gibi dondurdun gecelerimi
döktün bütün yapraklarımı
İçimden aldın duygularımı
umutlarımı söndürdü mum gibi
Bende kestim kuruyan ağaçları mı
doğrayıp yaktım bir bir
Küllerini savurdum ellerimle
Rüzgâra güneşe ve aya
Sonra cemre çıkageldi
Boyadı doğayı yeşile ala
Kuşlar neşeyle söylüyor şarkılarını
Yeşertiverdi bütün umutlar
Aktı derelerden şırıl şırıl suları
Gürbüz’üm bir ölüme çare yok
İçimde ne öldüyse verdim toprağa
Her gün üzülerek karıştırıyorum toprağını
Günü gelince hiç bir şey engel olamaz
Doğanın gücüne kadere karşı
Çiğdeme, güle aşka kadere karşı
Çıkıp gelir günü gelince bir bir hepsi de
H.Gürbüz.23.07.2014°.