19 Eylül CUMARTESİ


Ne zamandır bu günü iple çekiyorum. Bu buluşmalar stresimizi alıyor. ‘Geçmiş zaman olur ki hayali cihana değer’ kabilinden. Müthiş bir haz alıyoruz. 40 yıl önceki sıra arkadaşlarımızla buluşmak ne güzel bir şey, ne doyumsuz bir zevk.

Gençlik yıllarımızı hatırlıyor, sohbet ve muhabbet ediyoruz. Her toplantı farklı bir yerde oluyor. Kimi içimizden biri bizi ağırlıyor, kimi bir lokantada yemek yiyoruz. Bir dağ lokantası oluyor bu, bazen de bir tatil köyüne atıyoruz kapağı.
Bazen bir yazlık oluyor toplantı mekanımız, yüzüyor eğleniyoruz. Eğlentimiz sohbetten ibaret. Memleket meselelerini konuşuyoruz. Çoğunluk siyaset konuşuyoruz. Bazen de bürokrasi.

Bu kez Sapanca’dayız. Emekli bir din dersi öğretmeninin bahçesinde. Her taraf meyve ağaçlarıyla dolu. Masadaki cevizleri kırıp yeme yarışındayız.
Kimi üzüm, kimi de elma yiyor. Sonra pideler geliyor. Ev yapımı şerbet içiliyor. Ardından çay. Balcı arkadaşlar bal getirmişler. Balları yiyerek karşılaştırıyor, bal anılarımızı anlatıyoruz. Resimler çekiyoruz paylaşmak için. Eski resimlerden kalanları izliyoruz. Nerden nereye geldiğimize bakıyoruz.
Hepimiz fit birer delikanlıymışız daha 10 sene evveline kadar. Bazılarımız göçüp gitmiş bu alemden. Bir bakan, bir genel müdür var aralarında.
Bu toplantılara gelmeyenlerimiz var. 2 profesör, bir belediye başkanı ve milletvekili emeklisi. Bir müftü emeklisi, bir genel müdür emeklisi, bir il müdür emeklisi. Bir müftü yardımcısı, birkaç tüccar, bir kaç işadamı Bir felekten geçmiş, yapmadığı iş kalmamış adam. Bir öğretmen bendeniz, bir öğretmen emeklisi. Bir mezarlıklar müdürü.
Hepsi ağzı laf yapan kişiler bunlar. Memleket sevdalısı her biri. Dünyada tek kişi kalsa kurtarıcı olmaya azmederek yetişmişler. O meşhur okulun ilk öğrencileri. İzmit İmam- Hatip Okulu’nun. Kimi dergi çıkarmış, kimi vakıf kurmuş eğitime adamış kendini, kimi dernekler kurmakta mahir. Kimi şair ve yazar, kimi aktör olacak evsafta. Bir kısmı okula geç gelmiş ağır abi takımı. Hocaları arasında 2 yazar var. Biri romancı Mustafa Miyasoğlu rahmetli, diğeri çevirmen ve yazar Ali Nar. O da yakında katıldı rahmetliler kervanına.
Şimdi biz kaldık bu kervandan geriye kala kala… Biz de ömrümüzün son kalan yıllarını neşeyle geçirmeye çalışan birkaç kalenderiz artık.

Ahmet KEMAL