Korkarız hemen hepimiz. Korkularımız vardır. Esiri olduğumuz, etkisi altına girdiğimiz, içimizden atamadığımız, sıyrılamadığımız, bir kenara koyamadığımız, kurtulamadığımız korkularımız vardır.
................................................................

Öyle ki kimi varlıklardan sakınır korkarız. Yılandan çıyandan, ayıdan aslandan, köpekten kurttan korkarız. Karanlıktan, yalnızlıktan, zayıflıktan, güçsüzlükten korkarız. Acıdan, üzüntüden, hüzünden, gerçekle yüzleşmekten korkarız. Sefaletten, acziyetten, düşkünlükten, fakr-u zaruretten korkarız.
...............................................................

Amirimizden üstümüzden, acımasız zalim insansıdan, despot babadan atadan, kaide kural tanımazlardan, ahlaktan uzak olanlardan, adalet tanımayan, vicdan ve merhametten yoksun idareciden yöneticiden korkarız.
.................................................................

Ancak korkunun ecele faydası yoktur. Korksanız da acı son kaçınılmazdır. Gelecek gelir sizi bulur. Kaçınsanız da, gerçekten uzaklaşsanız da siz acı sonla yüzleşmek zorunda kalırsınız.
..................................................................

O nedenle mücadele doğrudan korkunun kendisiyledir. Ne kişi, ne olay, ne nesneyledir. Bunların hiç biri korkunun gerçek nedeni değildir. Esas neden korkunun kendisidir. Korkuyu yenmenin yolu ise içinizden atmaktır. Teslim olmamaktır.Düşünmemek, etkisi altına girmemektir. Gözünüzde büyütmemek, ölümden öte yol yok demektir.
....................................................................

Kolay mı derseniz? Zodur. Korkunun kendisini yenmek cidden zordur. Yenebilenler büyük insandır. Büyük şahsiyetlerdir. Tarihi kişiliklerdir. Ailede, çevrede, toplumda saygınlığı olan insanlardır. Eş ve evladın gözünde büyüktür, ahalinin, halkın milletin gözünde büyüktür. Ulaşılmazdır. Önderdir. Liderdir. Kahramandır.

Kemal SEYFİ
13.02.2021