Bir kısım insanlar

İnsanlar mutsuz
İnsanlar umutsuz
İnsanlar suskun
İnsanlar küskün
İnsanlar yılgın
İnsanlar kırgın
.
Gölgesinden korkar olmuşlar.
Göklerden sihirli bir değnek bekleyen de var.
Tavırlar, tahammül sınırlarını aşınca,
Her horoz kendi çöplüğünde eşinmekten mutlu görünmek zorunda kalmış.
Ya bu fotoğraftaki sevimli keçi?
Çobanına kıl vermiş hırkası için.
Süt vermiş, peyniri ve yoğurdu için.
Boynuz vermiş aksesuarı için.
Yavru vermiş, sucuğu döneri için.
Yani ne istemişlerse vermiş.
Bir de yumurta mı vermesi gerekiyordu?
En son kendi canını da isteyince çoban;
"Başlarım senin çobanlığına" diye kazan kaldırarak sürüden ayrılmış.
Şimdi bu uçurumda umut ve korku arasında yaşıyor.
Pek bir şey üretemese de kafası rahat.
Evet insanlar için yalnızlık, inziva geçici bir tercih olabilir. Fakat onu bu tercihe sevk eden, sahte halaskâr güruhunun hiç mi suçu yok?
Ali Rıza Malkoç