Hani bazı
geceler vardır,
gündüzleri ağız dolusu kusmukları biriktirip kusmak istediğin o
geceler...Boğazın düğümlenir,sessizleşirsin. Aslında kimsen olmadığından değil, anlayanın olmadığından. Kalabalıklar içinde tekil kişiliğinle dımdızlak kalakalırsın.Yürek kaleminin ucunu batırdım mı azıcık kendine, için, cayır cayır yanar, ağlayıverirsin.Cümlelerin aciz kalır hissettiklerini yazmakta ve susarsın kendine. Evet evet,kendine bile susarsın.Ve neden sonra farkına varırsın insanı onaran ve olgunlaştıran yine kendinsin.
19.01.2021
Nilüfer AKYOL KARÇKAY
