Dostum,
Yanlış yapıyorsun, kırıyorsun , rencide ediyorsun.
Bu çocuklar muhtaç , yetim , fukara ve belki de kimsesiz.
Daha hassas olmak lazım.
Daha sevgi dolu, daha sıcak, incitmeyen, değer veren ve hakiki kardeş olmak lazım.
Yaptığın iyilik rencide ediyor bu sefil çocukları.
Sen, ben ve seni oraya gönderen kurumun başındaki şişko muhterem efendi çocuklarının bu halde olmasını, böyle görünmesini ister mi?
Bak şu mazlumların gözlerine .
Dikkatlice bak, ne görüyorsun ?
Endişe, eziyet ve acıyı görebildin mi?
Göremedin değil mi?
Çünkü görebilseydin bu fotoğrafları dünyaya yayınlamazdın.
peki bu fotoğrafları bu çalışmanın sevabını verecek olan Allah’a gönderdin mi?
Ben gönderdim.
Şikayet ettim sizi .
Allah’ım bu çocuklar mazlum, muhtaç, çaresiz, cılız ve utanıyorlar.
" Kardeşim Üşümesin " adı bile ne kadar gaddarca.
Nasıl bir kardeşsin , fotoğraflarını yayınlayarak rencide ediyor ve kibirle kenedine pay çıkarıyorsun.
Kardeşin olsaydı böyle mi yapardın ?
Ayıp etmişsiniz.
Kırmış budamış merhamet ağacını kurutmuşsunuz.
Fakat ne bu sesleri duyacak kulağınız, ne çocukların gözlerindeki eziyeti görecek gözleriniz ne de bu kırgınlığı hissedecek yüreğiniz var.
Allah kibri sevmez, topuklarının üzerine basıp böbürlenerek yürüyenleri sevmez.
İşin garip tarafı yaptığınız yanlışı idrak edecek haliniz kalmamış.