Reform Restorasyon Revizyon Rönesans ve Devrim:

Reform ve revizyon sapmadır..

Deviatifliği iyi niyetli yoğundur, menfi değişkenlik riskiyle gider.

Sosyalizmden, ileri tarihsel bir yönden sapmayı ve bozulma riskini ifade eder.

Moderniteye ve postmoderniteye dönüşme sonuç belirsizliği gibi...

Saint Simon, Charles Fourier, ve Robert Owen gibi ütopik sosyalistlerin finansörü örneğin, hep yüksek aristokrasi ve burjuvaziydi, bu nedenle sapmadır.

Ütopik/distopial zıtlaştırımlar, ne olsa çelişki ötesini aşamıyor.. ikisinde de kurgu yoğun olmak var..

Olgulardan kurgusal/teorik modelli öngörüler yazılıyor.

Öngörü ötesi sınırlıdır.

Şöyle ki, songörü ve tamgörü kısmı isabet oranında, bir körgörüsellik oluyor..

O anlam da..

Songörü ve tamgörü kısmı astigmat, miyopi veya hipermetropili gibi arızalı görüler sonuçlu oluyor.

Sağlıksız teorik kurgudur..

Olgusunu falsifiye eden, tür kurgu...

Örnek olsun, Ekim devrimini ultra masonik (İllimmünati, Gül ve Haç kardeşliği) zenginler yaptırdı der gibidir.

Burjuvanın kapitalize oluşu, ilerici vasfını kaybetmesi filan, bu tipolojinin ilgi alanına hiç girmiyor.

Ya da bir başka devrim olan bizim milli demokratik devrimimiz hakkında, söylenmiş olanlar gibidir...

İdris Küçükömer, Kemal Tahir, Nurettin Topçu ve Cemil Meriç filan bir dönemi solcu, dönem olmuş Türkist geçinmiş ahmak döneklerin söyledikleri gibi...

Mustafa Kemal ingilizciydi, masonlukla ilintili, avdetiydi filan gibi.. kurtuluş mücadelesini İngilizler finanse etti demeleri gibidir.

Ahmak tutarlılığında.. fikr-i takip ve düşünce ve duygu namusu, ilgi alanına girmemiş!

Sol aslında sağdır, sağ da soldur demeleri gibidir...

Refom ve reformasyonun, yeni format atmak anlamlı ve aynı zamanda teokratik bir anlama açılmayı çağrıştırdığını da biliyoruz.

Reform ve rönesans gibi...

Rönesans oransal/nisbi toplumsal devrimdir.

Sınıf kaygısı tekildir.

Feodal, ortaçağ sınırında gerçekleşen.. sınır ve uç devrimleri hep riskli buluyoruz...

İyiliği orotoryan veya bellatoryan öncülünü, aristokrat/burjuva olarak sınıfsal kategorik dönüştürümle yapıyor olmasıdır.

Revizyonda sürekli güncelleme var..

Yani diyalektikle ayrışanlığı nesnel olamayışı, ilkesiz ve öznel çıkarlara bağlı bir açık oluşla örtüşüyor.

Reformatör, Sultan Hamid’i Sani’dir.

Rönesif öncül Mahmud-u Adli’dir.

Selim-i Salis de ve belki?!

Sosyalizmin üst yapısallamış dezenforme halleri reform olmuyor.. geri tarihseliğe gidişi nedenli olmuyor...

Şablon (ilk teorik sosyalist özgün yazım) içindeki geri-ileri farkındaki durum/konumlanma gibidir.

Devrim sanayileşmiş, proleter/burjuva çekişkisi derinleşmiş büyük kapitalist Batı ülkelerinde olacak önermesi gibidir.

Soru soru/ndur..

Bu kavram ve tanım açıklamalarından sonra Atatürk ve Türk devrimi nerdedir?!

Soru budur...

Devam edeceğiz...

Ahmet Kutlu Ayyüce