Konfor

Konfor, sözlük anlamı; " Günlük hayatı kolaylaştıran maddi rahatlık."
Huzur, sözlük anlamı; "Dirlik, baş dinçliği, gönül rahatlığı, rahatlık, erinç."

Şöyle anladım; huzur ve konfor ikili. Biri olmasa, diğeri de kısıtlanıyor.

Konfor mu, huzur mu? Cevap ikisi de! Hangisi, diğerini sağlıyor? "Huzurluyum ama günlük meşgalelerlerden muzdarip oluyorum." demek ki konfor yok! Huzurlu olmaya "Ama" getiren, konfor. "Konfor içindeyim ama içim rahat değil!" Niye kine? Konforu sağlayan unsurlarda, bir sorun mu var? Ayrıntıyı biliyorsunuz!

Konfor, her durumda huzur sağlamıyor ama huzuru da konfor eksikliği bozuyor. Bu paradoksu çözelim.

Sokakta perişan bir "Sokak köpeği" bulan "Hayvansever", ona önce huzur mu vermeye çalışır yoksa konfor mu? Elbette ona nasihat edip bulunduğu duruma dair teselli vermesi; huzurlu olmasını sağlamıyor. Önce su ve ekmek vermeli, sonra veterinere götürmeli sonra da sıcak bir yuva temin etmeli ki huzur gelsin. Yani huzuru getiren de konfor oldu. "Lafla, peynir gemisi yürümüyor!"

Konfor içinde huzursuz olan var ise konforu sağlayan unsurlara baksın! Cevap, orada.

Son tahlilde; kısa kesiyorum. Konfor, huzur içindir. Huzur, sonuç; konfor, sebeptir. Sebep- sonuç ilişkisi, sanıldığından daha önemlidir. Rasgele belirlendiğinde sorun çıkar! Yani "Ha kel Hasan!", "Ha da Hasan kel!" aynı kapıya çıkmaz! Birisi Hasan’ın lakabıdır, diğeri sıfatıdır! "Gavur Ali", lakaplı birini tanıdım. Adam gayet kaliteli biriydi ve ondan çok güzel şeyler öğrendim. Meğer "Gavur" denmesinin sebebi, ilkelerine sadık ve tavizsiz olmasıymış. Yani genel kabule uymadığı için "Gavur" demişler yoksa, "Gavur" falan değil.

Saygılarımla,

Ahmet Bektaş