KONUŞMAYI ÇOK SEVEN İKİ ARKADAŞ VARMIŞ, BİRNİN ADI YADULLAH DİĞERİNİN ADI SADULLAH DI,BİR GÜN BUNLAR KÖYDEN KASABAYA GİTMEYE KARAR VERMİŞLER KÖY İLE KASABANIN ARASI BEŞ ALTI KİLOMETRE KADARMIŞ.O ZAMAN ARAÇ DA OLMADIĞINDAN YAYA GİDİYORLARMIŞ,YADULLAH VE SADULLAH YOLA ÇIKMADAN, YADULLAH PLAN YAPMIŞ “YOLDA HEP BEN KONUŞMALIYIM, BUNUN İÇİN BİR PLAN YAPMALIYIM”DEMİŞ AKLINA İĞDE GELMİŞ, İĞDE YİYEN
İNSAN HEM MEŞGUL OLDUĞU İÇİN KONUŞAMAZ, HEMDE İĞDE ONU TIKAYACAĞI İÇİN KONUŞAMAZ DEMİŞ. YADULLAH CEPLERİNİ İĞDE İLE DOLDURMUŞ,YOLA ÇIKIP YÜRÜMEYE BAŞLARKEN CEBİNDEN BİR AVUÇ İĞDE ÇIKARMIŞ HADİ SADULLAH YÜRÜRKEN HEM YİYELİM HEM SOHBET EDELİM DEMİŞ,YADULLAH KONUŞUYOR, SADULLAH İĞDE YİYORMUŞ YADULLAH KEYFİNCE DURMADAN KONUŞUYOR, İSTEDİĞİ KONULARI ANLATIYOR,SADULLAH AĞZINI AÇACAKKEN BİR AVUÇ İĞDE DAHA KOYUYOR AVCUNA” SADULLAH BUNLAR ÇOK GÜZEL, YE ”DİYORDU.O İĞDE YİYEREK YADULLAH KONUŞARAK YOLUN SONUNA GELMİŞLER HİÇ KONUŞAMAYAN SADULLAH BOĞUK BİR SESLE “ALLAH SANA İNSAF VERSİN YADULLAH VERDİN İĞDEĞİ ,VERDİN İĞDEĞİ BİR KELİME KONUŞAMADAN YOLU BİTİRDİN”DİYE SÖYLENMİŞ.YADULLAH KEYFLE “MERAK ETME SADULLAH BEN SENİN YERİNE DE KONUŞTUM" DİYEREK KAHKAHA ATMIŞ.HAH HAH HA”