- 433 Okunma
- 1 Yorum
- 3 Beğeni
Bir Ölüdoğum Olurdu Yaşadıklarım!
Sevmek zor değil kolay olan değil miydi sahi.... Ne zaman zor olanı seçen olduk .... İnsanlık denilen o kör kuyuya düşeli beri ;yüzümüzü kaybettik....*Susuzlukla yüzleşelim derken, biz de kaybettik yüzümüzü.... Oysa her insan; bir şiir ,bir şarkı, bir romandı gözümde hikayesi olan...bilmediğim,bilmek istediğim... Sadece yüzümü görmek değildi derdim,aynaya _aynalara yüz olmaya soyunmuş ,sırı dökülmüş , çatlamışlığına aldırmadan yüze yüz , neşeye neşe ,acıya pansuman olma derdinde;can kırıklı -cam kırığına dönüşen şeffaf bir boşluğa dönüşmeye yazgılı gibi görünen büyülü bir cam parcasıydım,ruhu dilinin ucunda hiç büyümeyecek bir çocuk ....!
Ölüm;
Kıyısına sığındığımız yabancı zaman
Yaşamaya can atarak beceremeyişimizden; hem kurtarıcımız hem de katilimiz olan !
Oysa sek sek oynadığımız çocuk zamanlarımız vardı bizim…
Hikayemizin di’li geçmiz zamanlarının olmayışının masumiyetinde neşeli şarkılar vardı, rüzgârın belleğinde saklıdır dansları şimdi… Sayıklamalar bize kaldı !
Uzayın boşluğundadır sevincimiz,
Sarındığımız kendimiz
Doğuramadığımız kendimiz
IN UTERO MORT FETUS hayalleri-halleri belirsiz
Bugüne,an’a teslim oluşun hazin hikayesidir geçmişimiz…
Boynumuzda taşımak cezamız sayılsın şimdi…
................
Kıyıdan epey uzaklaşmış olmalıyım...............
GÖK/YÜZÜNÜZDEN BİR tanrı ! bir anı ! yarattım… İnanın bana !
Yoksa bir ölüdoğum olurdu tüm yaşadıklarım !
................
aralık sonu 2015