Aşkzeban

• 31 Aralık 2020 Perşembe 02:49:39

Gecenin isi çöker şehrin üstüne. Bir kanadı kırık kuş olur yüreğim. Isıtmaz hiç bir sokak lambası tenimi. Tenim ne çok özledi rüzgarın ellerini. Çaresiz karanlığı çeker üzerine yalnızlığım. Kör olası kalbim yine mi aşk ağacına dadandı? Meyvesiz çiçek açar o ağaç bilmezsin. Mevsimsiz mutlulukların müptelası olur incinirsin. Sonra üşütür şu yokluk geceleri. Kimse ceketini vermeyecektir hüznüm boşa beklemeyesin.

Dilsiz bir dert ortağıdır şehir geceleri. Şiir olur sen yaz diye. Nazlı bir gelin gibi kırılmasına bakma öyle. Sadık bir dost gibidir yine, yinede. Pencerende buğu olur bazen cevaplar. Sen sorarsın bizim nazlı gelin cevaplar. Yinede çözümsüz kalır çünkü eksiktir parçalar. O eksiktir. Bir o eksilir hayatından ama bir o doldurmuş gibidir tüm şehrini. Tozuna bile hasret bırakır bazen seni. Kaldırımlarına el sürüp gül bırakırsın gülsün diyedir. Gülsün ve ölsün. Bari o mutlu ölsün diyedir çaban.

Şehrin dili vardır aşkzebandır. Kimseler anlayamaz senden başka. Kimseler göremez yolladığı güvercinleri. Bazen boş gökyüzün bulutlanırken birden uçuşmaya başlar o güvercinler. Bazen yağmur yağsın istersin. Pencerende ince ince. Başını dayayıp yağmur damlalarına okşasınlar diye saçlarını silmezsin, kurulamazsın. İşte camda ki buğudur o an aşkzeban. Sen ne çizersen ona inanmak istersin o an. Herşey parmağının ucundayken oysa insanların kılını bile kıpırdatmamalarına hayret edersin. Bir mücadeledir aşk kazanmak üzere başlanan. Bazen kaybetme korkusundan yenilen, bazende korkulara teslim olduran. Sonunda öldüren. Ölüm vardır işin ucunda. Ama ya yaşamak varsa doya doya.
Şehir soyunur sabaha doğru karanlığı. Az biraz üşürsün titrersin. Sonra sarılırsın sabaha ısınırsın. Ve ısınmanın nasıl bir nimet olduğunu anlarsın. Kozasında bekleyen tırtılın sıkıntı sarar kalbini. Ama işin ucunda kelebek olmak varsa sıkarsın dişini. Yıllarca, yollarca, şiirlerce, hasretlerce ...
Sonuna yaklaştın hayırlı olsun. Ama ne saçın kaldı başında, ne aklın bu genç yaşında. Sevda dedikleri bitirir ya insanı bitirirde tamamlamaz yarım kalan tarafını. O yüzden Leyla leyladır.. Mecnun mucnun.. Efsane olursun belki ama mutlu olamazsın.
Ey aşkzeban! Ne diye oyalar durursun bizi bunca zaman. Madem konuşulmayacaksın öğrenmek niyedir. Onca dil onca lisan. Açıklayamaz ki seni. Çözemez ki kimse alfabeni. Artık özgür bırak kalbimi ve tüm aşıkların kalbini. Azat et şu nazlı gelini.

...

Yüreğinde ki tüm yerler kapılmış sevgili. Bir sonra ki hayatta bekle beni...