Ali dayı uzak bir yerde tanıştığı adamla sohbeti koyulaştırmış ve oradan ayrılırken tanıştığı Ahmet adındaki adamı köyüne davet etmişti. Aradan uzun bir süre geçmişti bir gün köyde dolaşırken bir komşusu "Ali dayı az önce buralarda seni soran birileri vardı demiş" Ali dayı da onu arayınca buldu ve gördü ki yıllar önce tanıştığı Ahmet’ti onu arayan ve ona hoş geldin diyerek evine konuk etmişti.o misafir ise eve geldikten sonra ilk birkaç gün izzet ikramla davranılmıştı. fakat günler geçmesine rağmen misafirin konukluğu bitmemişti. bir gün, üç gün beş gün onbeş gün ve daha fazla orada kalmış,bir türlü gitmek bilmiyordu.Gerek ev halkı gerek Ali dayı artık bıkmış fakat yüzünden gelmiyor ki kalkıp desin yeter artık evine dön.Eskiden köy içindeki dükkanlarda sedirler koyarlar dükkanın içinde otururlar,sohbet ederler, köydeki olup bitenden konuşurlardı.Evdeki konuğu uyurken Ali dayı kahvaltılık birşeyler almak için dükkana gitmişti, dükkandakiler sordular “Ali dayı konuğun nerde yoksa gittimi? Ali dayı; yok kardeşler henüz gitmedi buradadır” dedi.Bakkal Hasan amca; Ali bu kadarda misafirlik mi olur bu neden gitmiyor” diye sordu Ali dayı ne bileyim ben,utanıyorum birşey demeye diye söylendi.Dükkancı Hasan amca “Ali sen bunun gitmesini istiyormusun” dedi Ali dayı; Allah biliyor artık usandım gitmesini bende istiyorum dedi,dükkan sahibi madem istiyorsun sen o işi bize bırak, yarın misafiri buraya getir sen gerisine karışma dedi.Ali dayı da tamam diyerek oradan ayrıldı ertesi gün misafirine “Hadi Ahmet kardeş gidip dükkanda oturalım biraz sohbet ederiz dedi ve misafiri ile birlkte dükkana gittiler.Orada Yaşça onlardan biraz daha genç köy halkından Haydar diye biri daha vardı, sedirin üzerinde misafirin yanına yaklaşıp oturdu ve dükkan sahibinden işaret almak için onun gözüne bakıyordu.tam sohbet koyulaşmıştı ki dükkancı amca Haydar’a göz kırptı.Haydar gazman gibi, sesli bir tarzda yellendi ve dükkanda bulunanların hepsi misafire anlamlı anlamlı baktılar,misafir bu hayasızca hareketi kendisinin yaptığını düşündüklerini ve bundan dolayı kendisine baktıklarını anladı ve kıpkırmızı kesildi.Herkes susmuş gözler misafirin üzerindeydi.O kusura bakmayın bi dışarıya çıkmam lazım diyerek sedirin üzerinden kalktı, kendisini zor dışarıya attı,koşar adımlarla oradan uzaklaşmıştı ve ardına bakmadan köyü terk etti.Dükkandakiler ise o çıktıktan sonra katıla katıla gülüyorlardı.
Ali dayı da bu zoraki konuktan kurtulmuştu, derin bir oh çekerek“Siz bir felaketsiniz sizden korkulur" diyerek kahkaha atmıştı.