Kalbimizde Dar’ül Harp Yaşamasın

• 7 Aralık 2020 Pazartesi 01:03:36

El üstünde tutulmalı, Allah’ı anlatan eser…
Bizim tek zenginliğimiz Allah rızasını kazanmak değil mi?
Allah’ı anlatmak, onu dillendireni baş köşeye asmak, yazarken gözyaşı dökmek, okurken o gözyaşısını kalbimizde hissetmek gerekmez mi?
İşte İzmirde birden deprem oldu… Yıkılan binada oturan ve sonradan öldüğünü duyduğumuz kişi, hayallerinde dünya varken veda etti birdenbire her şeye. Kimin garantisi var ölüme çok zaman var diyecek?
Kimi pohpohlasınız, kimden bir şeyler bekleseniz, kimin başarısını görseniz, kimi zaferler ki içinde Allah rızası olmazsa eğer buna sevinmek neye yarar ki? Besmeleyle başlayıp, içine tefekkür koymayıp sonunda da elhamdülillah-şükürle bitirmediğimiz hangi işin faydasını görebilirizi ki?
Bir bina düşünün temeli çürük ama kolonları da var… Hiç dimdik ayakta kalır mı? O kolonların güçlü ve üstüne binen ağırlığı kaldırabilecek planla yapılması gerekir. O kolonlar İslami bilgi, üstüne binen yük ise ezberimiz…Bilgi olmayınca ezberde yerle bir oluyor maalesef.
Şu korona günlerinde, sonu ölüm olma riski yüksek bir virüsle karşı karşıyayız, adam diyor ki, ölüm vaktim gelmişse nasılsa ölürüm. Elbette ölüm vakti gelirse öleceğiz ama tedbir de almazsak bu intihar olur. Üstelik, önlem almadan yaydığımız virüste başkalarına bulaşarak, bir katil konumuna düşeceğimizi neden düşünmeyiz-sonu muhtemel ölümse eğer.
Bu dünya yaşamı elbette herkes için baki değil ama Allah bizi yanına çağırana kadar da onun emrettiği gibi yaşamaya gayret edeceğiz. Allah bu dünyayı bir bilim üzerine inşaa etmiş. Sebep olmaksızın bir şey olmuyor, şekillenmiyor ve insanlığa sunulmuyor. Allah’ın ilmini öğrenip, Onun emrettiği gibi yayacağız, yaşatacağız, yaşayacağız da…
Her Müslüman bu dünyada Allah’ın halifesi… Aklıyla ve kalbiyle her şeyi okumakla, öğrenmekle ve yaşamakla mükellef… Bir başkası okusun, öğrensin ve bizim yerimize bulsun ve yaşasın gibi düşünce Halifeyi derdest eder, yok eder. Bir kafire, inanmayana, fitne yayana cevap veremezsek, onun bilgisine köle olursak… Biz Müslümanız demekle o yaşanmaz. Her kişi okumakla ve okuduğunu yaşamakla sorumlu… Bunu yapmadığımız takdirde, öylesi şerle yatıp kalkan ben bilirim diyenler ortaya çıkar ve Koronadan daha da tehlikeli olur ve bizi dinden imandan çıkarır ki… Küfürün tek vazifesi ve beslendiği yer cahilliktir! Ağzı öyle doludur ki, konuştuğunda sizi susturur. Bu kişilere fırsat vermemek gerekiyor, Müslüman çöplüğünde salyangoz sattırmamak vazifemiz olmalı…
Allah diyen, yazan, çizen artıkça bu gibi kişilerde azalır ve içine sinerler. Öyle korku doludurlardır ki, çünkü, sevdikleri Allah yoktur kalplerinde. O kalp Allah’ı zikretmedikçe zalim olur, duygusuz olur, vahşet saçar… Kin besler! Hani deriz ya şerlinin şerrinden koru bizi Allah’ım diye, öyle şerlidirler. Allah onların eline bizi bırakmasın, sınamasın Amin.
Samimiyetle Allah diyen, şiiriyle, denemesiyle, Allah’ın rahmetiyle yaptığı her işte başımızın tacı yapılmalı. İyilik ne kadar artarsa, kötülük o kadar da azalır. Zalimler ölür.
Siz samimiyetle Allah diyeni dost edinin. Münafıktan, cahilden yangından kaçar gibi kaçın…Allah diyen dil, her işinde başarılı ve kuş gibi hisseder kendini… Keşke herkes Allah’ı anlayabilse, aşkını arayabilse, keşke…
Bizi kurtaracak tek aşk bu ilahi… Bundan başka aşk yok, var diyenler kaybederler yakında…Allah’tan başka kimseyi övme, Onu ananı değil, çıkardığı nefese, sese kulak ver. Ona şirksiz, övgüyle yaklaşanı baş köşene yerleştir.

Saffet Kuramaz