Yanlış Yok

Doğru ve yanlış, kabule göreceli olduğundan bir şey, mutlak doğru veya yanlış olmaz! Belirlemeyle olduğu için "Yanlış" mutlak olarak yok. Tüm belirlemeler aslında kişiye göreceli "Doğru", başkasına göreceli "Yanlış" olması mutlak olmadığından "Yanlış yok" denilebilir.

Evrende "Yanlış" yok ise tüm işleyiş "Doğru"! Her ne oluyor ise olması gerektiği için oluyor. Yanlışlıkla veya tesadüfle olmuyor! Tesadüf konusu geniş, girmeyeceğim ama tesadüf ile olasılıkların potansiyeli karıştırılmamalı. Olası durumların tamamı, "Tesadüf" olarak tanımlanmamalı. Olabilirliklerden seçilim var. Tesadüfe benzer ama gözlemcinin etkisiyle potansiyelden çekilir. İnce çizgi anlaşıldığında "Yanlış yok".

Şimdi felsefe zamanı. Günlük popüler alanda rastlanan uyarılar, öneriler, suçlamalar, tebrikler, yuceltmeler, azarlamalar, aşağılamalar, tehditler, korkutmalar, müjdelemeler, şirinlikler, yozlaşmalar, yanlış değil. Bir şekilde tercih edilmiş. Burada dikkat edilmesi gereken şu; yozlaşmalar ile şirinlikler, sanki biri doğru, diğeri yanlış gibi düşünülür. Oysa her ikisi de tercih eden açısından doğrudur. İkisinden birini seçen, diğerine "Yanlış" diyebilir. Öyle de oluyor. Sonuçta seçicilerin ikisi de doğruyu seçtiğini kabul ediyor. Tanımlama ve isim verme farklılığı, seçicilerin doğruluğunu etkilemiyor.

Hukuk ile kanun, genelde birlikte anılır. Hak, çoğulu hukuk yani haklar. Bu da kabul ve belirlemeye göreceli işler. Kanun, hukukun işlemesi için yasama erkinin kabulüdür. Sonuçta "Yanlış Yok!" Kabule, kabul ile cevap verilir.

İnsanların kendi doğruları ile başkalarını uyarması, öneride bulunması, suçlaması, tebrik etmesi, yüceltmesi, azarlaması, aşağılaması, tehdit etmesi, korkutması, müjde vermesi, şirinlemesi, yozlaştırması, yanlış değil! Gerekli mi? O da tercih meselesi. Karşılıklı özgür tercih halinde tüm bu belirlemeler diğeri için de geçerlidir. Belki de bu belirlemeleri yapma isteği kişinin içinden kendisi için geliyordur! Başkası için açığa çıkması da yanlış olmaz!

Son tahlilde; tercih kişiye görecelidir. Tüm tercihler göreceli olduğundan mutlak olarak "Yanlış" olmaz! Yanlışlanamayan da "Doğru" olmaz! Bir şeyin doğruluğunun ispat edilmeye çalışılması için o şeyin yanlışlanabilir olması gerekir. Yanlışlanamıyor ise doğruluğunu ispat etme gereği duyulmuyordur. Kabule göreceli "Yanlış yok".

Saygılarımla.
Ahmet Bektaş