GÜLÜ İNCİTME, HAYDİ GÜLÜMSE HAYATA!..

• 2 Aralık 2020 Çarşamba 16:52:42

Gözlerinizi kapatın hayal edin!
...

Güller serilmiş, halı gibi adeta. Kırmızı bir halı. Yürü deniliyor.

-Karşıya geçmen lazım!

Ayakkabısıyla yürümek istemiyor kıyamıyor güllere. Çamurlu ayakkabıyla basmak istemiyor. Yalın ayak basıp geçecek olsa da dikenler batacak.

Düşünüyor. Ayakkabısını da çıkarmıyor, yalın ayakla da yürümüyor. Gülleri toplaya toplaya ilerliyor. Kendine hem yol açıyor. Hem de eteğini güllerle dolduruyor. Bir tane gül yaprağını bile ezmiyor. Geriye döndüğünde geçmişinden utanmayan insanlar ne kadar azaldı. Hiç olmazsa vicdan azabı duyabilir. Yok ne kuldan utanır böyleleri ne de Allah’an korkarlar.

Yürüdüğü yolda arkasında güzel izler bırakan insanlar da vardır elbette. Hiç kimseye zararı dokunmamış güzel insanlardır bunlar. Karıncayı bile incitmezler. Gülü koparmak istemezler kul hakkına girmek gibi görürler. Kendinden sonraki nesle kalması için ağacın dalını kırmaya hicap duyarlar.

Bir başka kişiye, aynı emir veriliyor. Hiç düşünmeden paldır paldır yürüyüp geçiyor karşıya. Koca botlarıyla eziyor gülleri. Bülbül görse ağlar. İçler acısı güllerin hali. Dönüp bakıyor geçtiği yola. Hiç etkilenmiyor bile. Görmüyor adeta.

Bakıp da görmeyen insanlar vardır ya hani. Çevresindeki insanlara zulmeden, üzen ve ağlatan cani ruhlu insanlardır bunlar.

Hiç bir zaman kabul etmezler zalim olduklarını. Hep inkar ederler. Çamurlu yürekleri ile ezip geçerler çocukların üzerinden.

Kadın çocuk demezler. Elleri kanlıdır. Lakin görmezler. Bebek katilleri. Kadın tacirleri. Hep bu insanlardan olur. Yürür giderler. Arkalarına dönüp bakmazlar bile.

Gülü incitmekten, bülbülü üzmekten sakınacak kadar nazenin ruhlara ihtiyacımız var. Yürekleri temiz, niyetleri temiz insanlar göremez olduk. Ne oldu bize? Artık kendimize gelmeliyiz.

Ölüyoruz. Ruhlarımız ölüyor. Çocuklarımıza ölü bir dünya mı bırakacağız? Dünya ölmek üzere. Hepimiz körüz. Arkamıza dönüp bakmanın zamanı geldi de geçiyor.

Gülleri ezdik. Üzerlerinden geçtik gittik. Onları toplamalıydık. Ellerimiz gül kokmalıydı. Kan kokuyor insanlığın elleri. İnsan olmaktan utanır olduk.

Haydi canlar yeniden insan olalım. Gül toplayarak ilerleyelim. Hayat verelim. Hayatları zehirlemeyelim. Gül koksun dünyamız. Gül koksun insanlığımız...

...