10
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1033
Okunma
Sevgili arkadaşlarım
uzun zaman oldu ayrılığımız.Ne ben size yazabildim,ne de siz beni merak edip sormadınız.
Atiye Danış (mahzun prenses) olarak bu denli uzun ayrılığım acı bir gerçek sonrası vuku buldu.
Yazı yazmak,benim bu dünya da ki en önemli işim.
Yazı yazmak,benim sonsuz aşkım..
Yazmak olsun da ister şiir,ister makale,ister anı ve hatıralar hiç fark etmez.
Bilmenizi isterim ki bu uzun yıllar içerisinde,sayfalar değil / zaman zaman sadece pasajlar,satırlar yaza bildim.
Aklımda,hayalimde,kalbimde sayısız konu raks ederken.Yazamamanın derin acısı ile çok....
ama çok... ağladım.
Hiçbirinizin haberi olduğunu sanmıyorum.Yıllardır gözlerimden ciddi tedaviler,ameliyatlar geçirdim.
henüz çocuk yaşlardayken "ÜVEİT" denen ve de az bilinen / sonuçlarından biri de,KÖRLÜK olan bu hastalığın
pençesind, yıllar ilerledikçe imkansız hale gelen tedavisi nedeni ile;ne yazık ki gezmediğim hastane,doktor,prf vs hiçbir yer kalmadı.Bu süreç çok ciddi ekip,tedavi ve masraflarla devam ettiği halde...
3 yıl kadar önce,sağ gözümün görme özelliğini tamamen kaybettim.
Tedavi sürecinde tek göz kullanabildiğim den dolayı onu da sık,sık kapalı dinlendirmek zorunda kalıyordum.Dolayısı ile hayatım,aşkım,yaşam kaynağım ve her şeyim olan yazılarımdan/ağlaya ağlaya kopmak zorunda kaldım.
Aylardır tek gözümü profesyonel kullanma ve çalışma eğitimleri alıyorum.
Belki çok fazla yazamayacağım.Belki çok arkadaşıma yorumlar da yapamayacağım.Genellikle sesli yazı ve şiirlerinizi dinleyeceğim ve de kısa eserlerinize mutlaka geleceğim.Danış bu zor zamanlarını yaşadığı ve acı çektiği için aranızda olamadı.Dahası hiçbir yerde olamadı.
Edebiyat defterinin çok saygın sahibi ve en yakın yardımcım Sy Ansızın başta olmak üzere,bütün dostlarımı,arkadaşlarımı yani hepinizi çok ama çok özledim.Bütün yüreğimle hepinize ayrı,ayrı sevgi ve saygılarımı
sunuyorum.
Atiye danış
Mahzun prenses